2:3 Flaga Republiki Weimarskiej (1919-1933)
24 lutego 1924 r.Organizacja Reichsbanner Schwarz-Rot-Gold została założona w Magdeburgu przez partie członkowskie koalicji Weimarskiej (Centrum, DDP, SPD) i związków zawodowych. Organizacja ta powstała w celu ochrony kruchej demokracji Republiki Weimarskiej, która była pod ciągłym naciskiem zarówno skrajnej prawicy, jak i skrajnej lewicy., Dzięki tej organizacji czarno-czerwono-złota flaga stała się nie tylko symbolem Niemieckiej demokracji, ale także oporu wobec politycznego ekstremizmu. Podsumował to pierwszy przewodniczący organizacji, Otto Hörsing, który opisał ich zadanie jako „walkę ze swastyką i sowiecką gwiazdą”.,
w obliczu coraz bardziej gwałtownych konfliktów między komunistami i nazistami, rosnącej polaryzacji ludności niemieckiej i wielu innych czynników, głównie drastycznego upadku gospodarczego, skrajnej hiperinflacji i korupcji Republiki, Republika Weimarska upadła w 1933 roku wraz z przejęciem władzy przez nazistów (Machtergreifung) i mianowaniem Adolfa Hitlera kanclerzem Niemiec.
nazistowskie Niemcy i II wojna światowa (1933-1945)Edycja
3:5 Flaga narodowa Niemiec (1933-1935), co-oficjalny z flagą swastyki., Używała ona nieco innego stosunku proporcji niż poprzednia flaga Cesarstwa Niemieckiego.
3:5 Flaga narodowa i marynarka wojenna Niemiec (1935-1945). Alternatywną, centralno-tarczową wersją używaną przez partię nazistowską była wspólna Flaga narodowa wraz z flagą trójkolorową (1933-1935).,
po dojściu partii nazistowskiej do władzy 30 stycznia 1933 r., czarno-czerwono-złota flaga została szybko złomowana. ,
15 września 1935 roku, rok po śmierci prezydenta Rzeszy Paula von Hindenburga i wyniesieniu Hitlera na stanowisko Führera, układ podwójnej flagi został zakończony, z wyłącznym użyciem flagi nazistowskiej jako flagi narodowej Niemiec. Jednym z powodów mógł być incydent w Bremie z 26 lipca 1935 roku, w którym grupa demonstrantów w Nowym Jorku wsiadła na liniowiec SS Bremen, wyrwała flagę partii nazistowskiej z jackstaffa i wrzuciła ją do rzeki Hudson., Kiedy niemiecki ambasador zaprotestował, amerykańscy urzędnicy odpowiedzieli, że niemiecka flaga narodowa nie została naruszona, a jedynie symbol partii politycznej. Nowa ustawa o fladze została ogłoszona na dorocznym wiecu partyjnym w Norymberdze, gdzie Hermann Göring twierdził, że stara czarno-biało-czerwona flaga, choć honorowana, była symbolem minionej epoki i zagrożona użyciem przez „reakcjonistów”.,
projekt flagi nazistowskiej został wprowadzony przez Hitlera jako flaga partyjna w połowie 1920 roku, mniej więcej rok wcześniej (29 lipca 1921) został liderem swojej partii politycznej: flaga z czerwonym tłem, białym dyskiem i czarną swastyką pośrodku. W Mein Kampf Hitler wyjaśnił proces tworzenia nazistowskiej flagi: konieczne było użycie tych samych kolorów, co imperialne Niemcy, ponieważ zdaniem Hitlera były to ” czczone kolory wyrażające nasz hołd chwalebnej przeszłości i które kiedyś przynosiły tak wiele honoru narodowi niemieckiemu.,”Najważniejszym wymogiem było to, że” nowa flaga … powinien okazać się skuteczny jako duży plakat ” bo ” w setkach tysięcy przypadków naprawdę uderzający emblemat może być pierwszą przyczyną wzbudzenia zainteresowania ruchem.”Nazistowska propaganda doprecyzowała symbolikę flagi: czerwony kolor symbolizował społeczne, biały Narodowe myślenie ruchu, a swastyka-zwycięstwo aryjskiej ludzkości i zwycięstwo produktywnej ludzkości.,
off-centred dyskowa wersja flagi swastyki była używana jako chorąży cywilny na statkach cywilnych zarejestrowanych w Niemczech i była używana jako jack na okrętach wojennych Kriegsmarine (nazwa niemieckiej marynarki wojennej, 1933-1945). Flagi do użytku na morzu miały przelotowy i przelotowy obraz, więc Wersja „lewostronna” i „prawostronna” były obecne po jednej stronie, podczas gdy flaga narodowa była zwrócona w prawo po obu stronach.,
od 1933 do co najmniej 1938 roku naziści czasami „uświęcali” flagi swastyki, dotykając ich Blutfahne (flagą krwi), flagą swastyki używaną przez nazistowskie oddziały paramilitarne podczas nieudanego puczu w Piwiarni w 1923 roku. Ceremonia ta odbyła się na każdym wiecu norymberskim. Nie wiadomo, czy tradycja ta była kontynuowana po ostatnim wiecu norymberskim w 1938 roku.
pod koniec ii Wojny Światowej pierwsza ustawa uchwalona przez aliancką Radę kontroli zniosła wszystkie symbole nazistowskie i uchyliła wszystkie odpowiednie ustawy., Od tego czasu posiadanie FLAG swastyki jest zabronione w wielu krajach, a ich import lub wystawianie jest zabronione szczególnie w Niemczech.
po ii Wojnie Światowej (1945-1949)Edytuj
Po klęsce Niemiec w II wojnie światowej kraj znalazł się pod administracją aliancką. Mimo że nie było ani krajowego rządu niemieckiego, ani Niemieckiej bandery, niemieckie statki były wymagane przez prawo międzynarodowe, aby mieć jakąś chorążą narodową., Jako tymczasowy chorąży cywilny Niemiec, Rada wyznaczyła Międzynarodowy proporczyk sygnałowy Charlie reprezentujący literę C zakończoną jaskółczym ogonem, znany jako proporczyk C (C-Doppelstander). Rada orzekła, że „nie przyznaje się tej flagi ceremonii, która nie może być zanurzona w hołdzie okrętom wojennym lub statkom handlowym jakiejkolwiek narodowości”. Podobnie, Japoński chorąży cywilny używany bezpośrednio po ii Wojnie Światowej był proporcem sygnałowym dla litery E zakończonej jaskółczym ogonem, a Chorąży cywilny Ryūkyūan był proporcem sygnałowym jaskółczej litery D.,
2:3 proporczyk C (1946-1949)
na zachód od linii Odra-Nysa państwa niemieckie zostały zreorganizowane zgodnie ze strefami okupacyjnymi i ustanowiono nowe rządy państwowe. W latach 1946-1947 w ramach Strefy amerykańskiej połączono północne obszary byłych Stanów Wirtembergia i Badenia, tworząc Württemberg-Baden. Jako flagę Wirtembergia-Badenia przyjęła czarno-czerwono-złoty trójkolor., Wybór tych kolorów nie opierał się na historycznym użyciu trikoloru, ale prostym dodaniu złota do kolorów Wirtembergii: czerwieni i czerni. Przypadkowo Kolory Badenii to czerwony i żółty, więc wybór koloru można pomylić z kombinacją dwóch flag. W 1952 roku Wirtembergia-Badenia stała się częścią współczesnego niemieckiego państwa Badenia-Wirtembergia, którego flaga jest czarno-złota.,
dwa inne państwa, które powstały po wojnie, Nadrenia-Palatynat (Strefa francuska) i Dolna Saksonia (Strefa Brytyjska), zdecydowały się na użycie czarno-czerwono-złotego trójkoloru jako flagi, z herbem Państwa. Te dwa państwa zostały utworzone z części innych państw i żadne kombinacje kolorów z tych poprzednich państw nie zostały zaakceptowane jako nowa flaga państwowa. Doprowadziło to do użycia czarno-czerwono-Złotego z dwóch powodów: kolory nie odnosiły się szczególnie do żadnego z poprzednich państw, a użycie starej flagi z Republiki Weimarskiej miało być symbolem Nowej Demokracji.,
podzielone Niemcy (1949-89)Edycja
3:5 Flaga RFN i Niemiec po zjednoczeniu (1949–obecnie), także Flaga NRD (1949-59)
w związku z pogarszającymi się relacjami między ZSRR a Stanami Zjednoczonymi, trzej zachodni sojusznicy spotkali się w marcu 1948 roku, aby połączyć swoje strefy okupacyjne i umożliwić utworzenie Republiki Federalnej Niemiec, powszechnie znanej jako Niemcy Zachodnie., Tymczasem Wschodnia Strefa sowiecka stała się niemiecką republiką demokratyczną, powszechnie znaną jako NRD.Podczas przygotowywania nowej konstytucji dla Niemiec Zachodnich, w sierpniu 1948 roku podczas spotkania w Herrenchiemsee odbyły się dyskusje na temat symboli narodowych Niemiec. Mimo sprzeciwu wobec utworzenia flagi narodowej przed zjednoczeniem ze wschodem, zdecydowano się na jej kontynuację. Decyzja ta była motywowana przede wszystkim przez projekt konstytucji Wschodniej SED w listopadzie 1946 roku, gdzie czarno-czerwono-złote zostały zaproponowane jako kolory przyszłej Republiki Niemieckiej.,
flaga Zjednoczonych reprezentacji Niemiec, używana od igrzysk olimpijskich 1960 do 1968 roku
chociaż pojawiły się inne propozycje nowej flagi dla Niemiec Zachodnich, ostateczny wybór był między dwoma wzorami, oba w kolorze czarno-czerwono-złotym., Socjaldemokraci zaproponowali ponowne wprowadzenie starej flagi Weimarskiej, podczas gdy partie konserwatywne, takie jak CDU/CSU i Partia niemiecka, zaproponowały propozycję Josefa Wirmera, członka parlamentu i przyszłego doradcy kanclerza Konrada Adenauera. Wirmer zaproponował wariant flagi z 1944 roku „Ruch Oporu” (wykorzystujący schemat czarno-czerwono-złoty w Wzór Krzyża Nordyckiego) zaprojektowany przez jego brata i współkonsekratora Josefa 20 lipca., Tricolour został ostatecznie wybrany, w dużej mierze w celu zilustrowania ciągłości między Republiką Weimarską a tym nowym państwem niemieckim. Wraz z uchwaleniem (Zachodniej) konstytucji Niemiec 23 maja 1949 r. czarno-czerwono-złoty Trikolor został ponownie przyjęty jako Flaga Republiki Federalnej Niemiec.
w 1955 roku mieszkańcy administrowanego przez Francję Protektoratu Saary opowiedzieli się za przyłączeniem do Niemiec Zachodnich. Od czasu utworzenia w 1947 roku odrębnego francuskiego protektoratu, Saary miały jako flagę Biały Krzyż Nordycki na niebiesko-czerwonym tle., Aby zademonstrować zaangażowanie Saary jako części Niemiec Zachodnich, 9 lipca 1956 wybrano nową flagę: czarno-czerwono-złoty Trikolor z nowym herbem, również zaproponowanym w tym dniu. Flaga ta weszła w życie 1 stycznia 1957 roku, po ustanowieniu Saary jako państwa Niemiec Zachodnich.
podczas gdy użycie czarno-czerwono-złotego było sugerowane w strefie Radzieckiej w 1946 roku, Drugi Kongres Ludowy w 1948 roku postanowił przyjąć starą czarno-biało-czerwoną flagę jako flagę narodową dla NRD., Wybór ten był oparty na użyciu tych kolorów przez Narodowy Komitet wolnych Niemiec, niemiecką organizację antynazistowską, która działała w Związku Radzieckim w ostatnich dwóch latach wojny. W 1949 roku, zgodnie z sugestią Friedricha Eberta Jr., czarno-czerwono-złoty Trikolor został wybrany jako flaga Niemieckiej Republiki Demokratycznej po utworzeniu tego państwa 7 października 1949 roku. W latach 1949-1959 flagi Niemiec Zachodnich i wschodnich były identyczne. 1 października 1959 rząd NRD zmienił flagę z dodatkiem herbu., W Niemczech Zachodnich zmiany te były postrzegane jako celowa próba podziału obu Niemiec. Wyświetlanie tej flagi w Niemczech Zachodnich i Berlinie Zachodnim-gdzie stała się znana jako Spalterflagge (rozdzielacz—flaga) – było postrzegane jako naruszenie konstytucji, a następnie zakazane aż do końca lat 60.
w latach 1956-1964 Zachodnie i wschodnie Niemcy uczestniczyły w zimowych i Letnich Igrzyskach Olimpijskich jako jedna drużyna, znana jako Zjednoczona drużyna Niemiec. Po zmianie flagi NRD w 1959 żaden kraj nie przyjął flagi drugiego., Jako kompromis, nowa flaga była używana przez Zjednoczoną drużynę Niemiec w latach 1960-1964, z czarno-czerwono-złotym trójkolorem z białymi pierścieniami Olimpijskimi w czerwonym pasku. W 1968 roku zespoły z dwóch państw niemieckich zgłosiły się osobno, ale obie używały tej samej niemieckiej flagi olimpijskiej. W latach 1972-1988 poszczególne zespoły NRD i NRD używały własnych flag narodowych.
1989–presentEdit
, Po raz pierwszy w historii Republiki Federalnej można było zobaczyć tak wiele flag w tym samym czasie. Niektóre flagi widoczne tutaj zawierają herb federalny i nie mogą być mylone z Bundesdienstflagge, który przedstawia Bundeschild i może być używany tylko przez władze rządowe.
Po upadku Muru Berlińskiego w listopadzie 1989 r.wielu Niemców wschodnich wycięło herb ze swoich Flag, tak jak to uczynili Węgrzy w 1956 r. i jak uczynili to wkrótce Rumuni podczas upadku Ceaușescu., Szeroko rozpowszechniony akt usunięcia herbu z flagi NRD zakładał zwykły czarno-czerwono-złoty trójkolor jako symbol Zjednoczonych i demokratycznych Niemiec. Ostatecznie 3 października 1990, gdy obszar Niemieckiej Republiki Demokratycznej został wchłonięty do Republiki Federalnej Niemiec, czarno-czerwono-złoty Trikolor stał się flagą zjednoczonych Niemiec. W 1998 powstała Fundacja na rzecz przywrócenia dyktatury SED. Zadaniem tej organizacji, bezpośrednio odpowiedzialnej przed rządem federalnym, jest zbadanie konsekwencji byłego reżimu NRD., Jako logo Fundacji użyto flagi NRD z wyciętym herbem komunistycznym.
Flaga zjednoczonych Niemiec (1990–obecnie)
stara czarno-biało-czerwona flaga Cesarstwa Niemieckiego jest nadal używana przez monarchistów i członków niemieckiej rodziny królewskiej, którzy pragną pokojowego przywrócenia Niemieckiej Demokratycznej monarchii. To użycie starej flagi jest prawie całkowicie przyćmione jej powszechnym użyciem przez skrajną prawicę; ponieważ wspomniany zakaz wszelkiej nazistowskiej symboliki (np., swastyka), Schutzstaffel ' S (SS) double Sig rune, itp.) nadal obowiązuje na terenie dzisiejszych Niemiec, skrajna prawica została zmuszona do rezygnacji z nazistowskich FLAG i zamiast tego używa starej flagi cesarskiej, którą naziści sami zakazali w 1935 roku.
w Niemczech używanie flagi i innych symboli narodowych jest stosunkowo niskie przez większość czasu od ii Wojny Światowej — reakcja przeciwko powszechnemu używaniu FLAG przez partię nazistowską i przeciwko nacjonalistycznemu zapałowi w ogóle, zwłaszcza nazistów., Podczas mistrzostw świata w piłce nożnej 2006, które odbyły się w Niemczech, użycie flagi narodowej znacznie wzrosło. Ta eksplozja w codziennym życiu flagi została początkowo przywitana przez wielu Niemców mieszanką zaskoczenia i niepokoju. Dziesięcioletnia obawa, że wymachiwanie niemiecką flagą i duma narodowa są nierozerwalnie związane z nazistowską przeszłością, została odrzucona do końca turnieju przez Niemców i nie-Niemców., Ponieważ wielu Niemców uważało Pokazywanie własnej flagi za część wsparcia dla własnej drużyny w turnieju, większość FLAG zniknęła po zakończeniu turnieju, czasami z powodu rządu decisions.By od czasu zwycięstwa Niemiec w Pucharze Świata w 2014 roku, używanie niemieckiej flagi ulegało okresowemu zwiększeniu. W okresie późniejszym Pokazywanie barw niemieckich flag, nawet poza stadionami, było regularnie ograniczone do okresu wielkich imprez sportowych.Wraz z rozwojem prądów nacjonalistycznych (Pegida, AfD itp.,) i ukazanie niemieckiej flagi jako symbolu ich nacjonalizmu, flaga ponownie stała się bardziej rozpowszechniona w życiu codziennym. Mainstreamowe społeczeństwo pozostaje jednak niechętne do używania kolorów.