z tych sześciu „klasycznych” zakaźnych eksantemów dzieciństwa, cztery są wirusowe. Numery podano w 1905 roku.
cztery wysięki wirusowe mają wiele wspólnego i są często badane razem jako klasa. Są to:
szkarlatyna, czyli „druga choroba”, jest związana z bakterią Streptococcus pyogenes. Czwarta choroba, znana również jako „choroba Dukesa”, jest chorobą, której istnienie nie jest dziś powszechnie akceptowane. Został opisany w 1900 roku i jest postulowany jako spokrewniony z bakterią Staphylococcus aureus.,
w 1979 i 2001 r. postulowano ewentualną „siódmą chorobę” po doniesieniach o chorobie w Japonii określanej również jako ostry zespół infantylnych węzłów chłonnych z gorączką (ang. acute Feb infantile mucocutaneous lymph node syndrome, MCLS).,
wiele innych pospolitych wirusów poza wymienionymi powyżej może również wytwarzać eksanthem jako część swojej prezentacji, choć nie są one uważane za część klasycznej listy numerowanej:
- wirus ospy wietrznej półpaśca (ospa wietrzna lub półpasiec)
- Świnka
- rhinovirus (przeziębienie)
- jednostronny eksanthem laterotoraczny dzieciństwa
- niektóre rodzaje wirusowej gorączki krwotocznej są również wiadomo, że wywołuje tego rodzaju wysypkę ogólnoustrojową podczas progresji choroby.,
- choroby przenoszone przez kleszcze, takie jak gorączka plamista Gór Skalistych, powodują wysypkę, która może stać się na tyle rozległa, że może być sklasyfikowana jako egzanthemous u aż 90% dzieci z tą chorobą.