Elephant bird, (rodzina Aepyornithidae), jeden z kilku gatunków wymarłych gigantycznych ptaków nielotnych klasyfikowanych w rodzinie aepyornithidae i znalezionych jako skamieniałości w plejstocenie i holocenie na wyspie Madagaskar. Współczesne taksonomie obejmują trzy rodzaje (Aepyornis, Mullerornis i Vorombe), przy czym Gatunek V. titan jest zarówno największym członkiem rodziny, jak i największym ptakiem, jaki kiedykolwiek żył.,
Encyclopædia Britannica, Inc.,/Christine McCabe
Cyfrowa Morfologia / National Science Foundation Digital Library at the University of Texas at Austin
skamieniałe szczątki ptaków słoni znane są od XIX wieku, a pierwsze pełne opisy sporządził Francuski zoolog Isidore Geoffroy Saint-Hilaire. W XIX wieku opisano 13 gatunków i sklasyfikowano je w trzech rodzajach-Aepyornis, Mullerornis i Flacourtia., Jednak do XXI wieku badania z wykorzystaniem technik molekularnych i morfologicznych skonsolidowały kilka gatunków, zmniejszając ich liczbę do czterech do ośmiu.
szczątki ptaka słonia są obfite, a skamieniałości wskazują, że każdy gatunek był masywnie zbudowany, ze stożkowatymi dziobami, krótkimi grubymi nogami, trójpalczastymi stopami i stosunkowo małymi skrzydłami, które były bezużyteczne do lotu. Badacze sugerują więc, że ptaki te prawdopodobnie były powolnymi mieszkańcami lasów., Niektóre formy Aepyornis osiągały bardzo duże rozmiary, osiągały 3 metry wysokości i ważyły około 450 kg. Największy znany gatunek, V. titan, miał co najmniej 3 metry wysokości i ważył średnio około 650 kg (1400 Funtów); jednak niektóre szacunki sugerują, że największe osobniki mogły ważyć nawet 860 kg( 1900 funtów), co czyni go największym znanym ptakiem na świecie.
stosunkowo częste są również skamieniałe szczątki jaj ptaków słoniowych. Ich jaja były największymi jajami składanymi przez jakiekolwiek zwierzę. Długość i szerokość jaja „A. maximus” wahały się od 26.,4 i 34 cm (10,4 i 13,4 cala) oraz odpowiednio 19,4 i 24,5 cm (7,6 i 9,6 cala).
ptaki Słoniowe pojawiły się stosunkowo późno w zapisie kopalnym. Byli prymitywnymi członkami ptaków bezgrzebieniowych, linii ewolucyjnej, która obejmuje strusie, Ready i Emu. Ptaki Słoniowe przetrwały na Madagaskarze do okresu ludzkiej okupacji wyspy, a badania datowania węglowego sugerują, że najdłużej żyjący gatunek ptaka słoniowego, A., hildebrandti, trwała w centralnej części wyspy do około 1560–1300 lat temu. Naukowcy zauważają, że upadek grupy prawdopodobnie wynikał z kombinacji zmian klimatu i roślinności, presji polowań ze strony ludzi i utraty siedlisk z powodu wylesiania.