cel: porównanie efektów ćwiczeń vastus medialis sklique (VMO) motor control retraining (MCR) i quadriceps strengthing (QS) na początku czasu przyśrodkowego (VMO) i bocznego (vastus lateralis, VL) quadriceps mięśnie.,
metody: to randomizowane, kontrolowane badanie z pojedynczą ślepą próbą obejmowało 60 obecnie bezbolesnych osób z przednim bólem kolana w wywiadzie i opóźnionym (> 10 ms) wystąpieniem VMO w stosunku do VL podczas stopniowania schodów. Ślepa osoba oceniająca podjęła środki na początku leczenia, bezpośrednio po 6 WKK leczenia i po 8 WKK obserwacji. Oba programy ćwiczeń obejmowały cotygodniowe indywidualne sesje fizjoterapii z ćwiczeniami domowymi. Program MCR obejmował konkretne ćwiczenia VMO zawierające biofeedback EMG, głównie w funkcjonalnych pozycjach obciążeniowych., Program QS obejmował ćwiczenia z otwartym łańcuchem kinetycznym w zakresie oporu wewnętrznego. Pierwszorzędowym wynikiem było opóźnienie między początkiem aktywności EMG VMO w stosunku do aktywności VL podczas stopniowania schodów, mierzone za pomocą elektrod powierzchniowych.
wyniki: podczas wchodzenia po schodach nastąpiła istotna zmiana bezpośrednio po interwencji w czas VMO-VL tylko w grupie MCR (P = 0,04), ale nie było znaczącej różnicy w zmianach między grupami. Podczas zejścia po schodach czas VMO-VL zmieniał się w obu grupach (P < 0.,01), przy czym grupa MCR wykazuje większą zmianę niż grupa QS (P = 0,02). Po zakończeniu treningu Siła mięśnia czworogłowego uległa poprawie tylko w grupie QS (wszystkie P < 0,001). W czasie obserwacji, czas trwania VMO i siła mięśnia czworogłowego uległy poprawie w obu grupach w porównaniu z wartością początkową (P < 0, 01), ale nie było różnic między grupami.,
wnioski: chociaż większe zmiany w sterowaniu silnikiem podczas opadania i siły są wywoływane przez interwencje, które celują w każdy z tych parametrów w krótkim okresie, oba parametry są podobnie poprawiane po zaprzestaniu treningu, niezależnie od celu interwencji.