dzieci lepiej śpią we własnych pokojach po 4 miesiącach, badanie stwierdza

Niemowlęta mniej śpią w nocy i śpią na krótszych odcinkach, gdy śpią w pokoju rodziców po 4 miesiącu życia-wynika z nowego badania., Rodzice częściej angażują się w niebezpieczne praktyki snu, takie jak przynoszenie dziecka do łóżka lub pozostawienie poduszek, koców lub pluszaków z dzieckiem, gdy niemowlę dzieli pokój.

wyniki wydają się zaprzeczać zaleceniom Amerykańskiej Akademii Pediatrii w zakresie bezpiecznego snu niemowląt, powodując większe zamieszanie dla rodziców próbujących wybrać najbezpieczniejsze, ale najbardziej praktyczne i realistyczne miejsce do spania dla swoich dzieci.,

AAP zaleca niemowlętom dzielenie pokoju rodziców, ale nie łóżka, „najlepiej przez rok, ale co najmniej przez sześć miesięcy”, aby zmniejszyć ryzyko zespołu nagłej śmierci niemowląt (SIDS). Około 3700 niemowląt zmarło z przyczyn związanych ze snem w 2015 roku, w tym 1600 z SIDS, zgodnie z Centers for Disease Control and Prevention.

chociaż zalecenie to było technicznie częścią polityki AAP od lat, było w dużej mierze pomijane ze względu na brzmienie Polityki do października ubiegłego roku, kiedy to opublikowano nowe zalecenia.,

w tym czasie niektórzy prominentni pediatrzy zakwestionowali dowody stojące za tym. Wśród sceptyków był Ian Paul, główny autor nowego badania opublikowanego w poniedziałek w pediatrii.

„ważne jest, aby Akademia miała mocne dowody, a nie tylko opinię eksperta, aby poprzeć nasze zalecenia, ponieważ te wytyczne mają taki wpływ na praktykę oraz na rodzicielstwo i zdrowie dziecka”, mówi Paul. „Jednym z powodów, dla których chcieliśmy to zbadać, jest to, że dowody są naprawdę słabe przez 6 do 12 miesięcy., Myślę, że w silnym pragnieniu, aby zapobiec każdemu Przypadkowi Sid, spojrzeli na dane z tendencyjną perspektywą.”

Paul analizował dane z 230 rodzin uczestniczących w randomizowanym, kontrolowanym badaniu przez okres do 2 lat. Połowa matek była zachęcana do rozważenia przeniesienia swoich dzieci w wieku 3 miesięcy do miejsca, w którym dziecko spałoby w wieku 1 roku. Druga połowa otrzymała intensywne porady na temat zmniejszenia ryzyka SIDS, podczas których pielęgniarki odwiedziły Dom i dostarczyły konkretnych informacji zwrotnych na temat poprawy bezpieczeństwa środowiska snu.,

odsetek niemowląt śpiących w pokoju rodziców w wieku 4 i 9 miesięcy nie różnił się jednak w poszczególnych grupach. Ponad połowa niemowląt spała we własnym pokoju w wieku 4 miesięcy, a nieco ponad jedna czwarta spała niezależnie między 4 A 9 miesiącami

, a niemowlęta, które spały we własnym pokoju po 4 miesiącach, spały ogólnie dłużej. 9-miesięczne niemowlęta dzielące pokój spały średnio 9,75 godziny na dobę, w porównaniu do 10.,5 godzin dla tych, którzy zaczęli spać samotnie przez 4 miesiące i 10 godzin dla tych, którzy zaczęli spać samotnie między 4 A 9 miesięcy.

niemowlęta, które spały samotnie po 4 miesiącach, również spały dłużej: 9 godzin w porównaniu do 8,3 godziny dla niemowląt, które spały w pokoju rodziców między 4 A 9 miesiącami i 7,4 godziny dla tych, które nadal dzieliły pokój rodziców po 9 miesiącu życia.

w wieku 2,5 roku wszystkie dzieci miały podobną ilość dziennego snu, chociaż te dzielące pokój rodziców do 9 miesiąca życia miały o 45 minut mniej w nocy.,

biorąc pod uwagę te ustalenia, Paul martwi się niezamierzonymi konsekwencjami zachęcania rodziców do trzymania dzieci w pokoju rodziców do 1 roku życia.

„jest tak wiele innych czynników w zdrowiu dziecka i rodzica, które są konsekwencjami tej decyzji” – mówi Paweł. Powiedział, że to zupełnie niepraktyczne dla rodziców, aby zacząć wysyłać dzieci do własnego pokoju w wieku 1 roku, kiedy lęk separacyjny szczytuje. „To najgorszy czas na zmianę z perspektywy rozwojowej.,”

eksperci w rozwoju snu niemowląt generalnie zgadzają się z nim, według Jodi Mindell, zastępca dyrektora Centrum snu w Children ' s Hospital w Filadelfii. Mindell założył stronę pediatrycznej Rady snu babysleep.com, bezpłatny zasób informacji opartych na dowodach na temat snu dzieci.

„chcemy, aby dzieci i rodzice dobrze się wyspali, ponieważ wiemy, że wpłynie to na bezpieczeństwo niemowląt, rozwój niemowląt i dobre samopoczucie rodziny” – mówi Mindell., „To równowaga polegająca na tym, że staramy się, aby dzieci były bezpieczne, wszyscy mają wystarczająco dużo snu i wszyscy rozwijają się odpowiednio.”

dotychczasowe badania wykazały, że niemowlęta śpią lepiej, kładą się spać wcześniej i śpią dłużej w czasie, gdy śpią we własnych pokojach, mówi Mindell. Również w tym nowym badaniu, niemowlęta śpiące samodzielnie w wieku 4 miesięcy były dwa razy bardziej narażone na konsekwentne zasypianie i leżenie w łóżku przed godziną 20.00 niż inne niemowlęta. Rodziny powinny bez obaw decydować, czy ich dzieci śpią w pokoju rodziców, czy we własnym pokoju-mówi.,

„myślę, że wytyczne AAP niestety przerażają rodziców, a my nie chcemy, aby rodzice się bali i unikali robienia tego, co najlepsze dla ich rodziny” – mówi. „Nie chcesz, aby rodzice mieli pretensje do swojego dziecka, ponieważ nie mają przerwy.”

napięcie między tym, co zaleca a tym, co rodzice czują, działa na ich rodzinę, nie jest nowe. Eksperci doradzali rodzicom, aby kładli dzieci spać w żołądkach przez dziesięciolecia, dopóki wiele badań nie wykazało, że podwoiło to ryzyko SIDS., Od 1994 roku, kiedy pediatrzy zaczęli zalecać dzieciom sen na plecach, wskaźniki SIDS zmniejszyły się o połowę, ale niektórzy kwestionowali odwrócenie porad w tym czasie. (Dowody nie budziły obaw, że dzieci z refluksem mogą się udusić podczas snu.)

ostatnio wielu rodziców kłóciło się z trudnościami w przestrzeganiu innych wytycznych AAP, takich jak zaktualizowane zalecenia dotyczące dzielenia łóżek, które mimo to przyznają, że matki często zasypiają w łóżku z niemowlęciem, i zamieszanie na temat bezpieczeństwa niemowlaków do snu.,

zaktualizowane zalecenia dotyczące dzielenia się pokojami miały na celu zaoferowanie rodzicom trochę swobody po 6 miesiącach, mówi Rachel Moon, główny autor zaleceń AAP i kierownik pediatrii na University of Virginia School Of Medicine.

„Tak, to ważne, że rodziny mają wystarczająco dużo snu. Ważne jest również, aby mieli dziecko, które budzi się rano.,”

ale chociaż istnieje wiele dowodów na ryzyko związane z dzieleniem łóżka, dowody na ryzyko wynikające z nie dzielenia pokoju po tym, jak dziecko ma 6 miesięcy-gdy mniej niż 10 procent zgonów SIDS występuje — są znacznie słabsze, Paul mówi.

„dla rodziny dotkniętej śmiercią po pół roku to straszna strata, więc rozumiem tę perspektywę” – mówi. Jednak zauważa, że zgony niemowląt podczas snu pozostają niezwykle rzadkie, zwłaszcza po 6 miesiącach życia., Dla 4 milionów dzieci urodzonych każdego roku Inne zagrożenia wynikające z nieodpowiedniego snu u rodziców mogą być poważniejsze, takie jak wypadki samochodowe, gorsza więź z dzieckiem, napięcie małżeńskie i wykorzystywanie dzieci, takie jak obraźliwy uraz głowy (zespół wstrząśniętego dziecka), mówi Paul.

rodzice, szczególnie mamy, mogą być również bardziej narażeni na depresję poporodową i przypadkowe urazy w domu bez solidnego snu-dodaje Mindell.,

„to wszystko są rozważania, gdy przyjmiesz rodzinną perspektywę na sen niemowlęcia i nie skupisz się tylko na stosunkowo rzadkim, ale z pewnością niszczycielskim występowaniu SIDS”-mówi Paul. W rzeczywistości dzielenie pokoju po 4 miesiącach może nawet zwiększyć ryzyko SIDS w inny sposób, jego badanie pokazuje. „Jedną z zaskakujących rzeczy, które odkryliśmy, było to, że rodzice dzielący pokój mieli mniej bezpieczne praktyki snu”, mówi Paul.

dzieci dzielące pokój były cztery razy bardziej narażone na leżenie w łóżku rodziców w ciągu nocy niż osoby śpiące samodzielnie w wieku 4 miesięcy i 9 miesięcy., Szanse na ryzykowne przedmioty znajdujące się w środowisku snu niemowląt, takie jak poduszki, koce i pluszaki, również podwoiły się w przypadku dzieci dzielących pokój w wieku 4 miesięcy.

Aap, który okresowo aktualizuje swoje zalecenia w miarę pojawiania się nowych dowodów, raczej nie zmieni swoich zaleceń w tym czasie-mówi Moon. Przyznaje, że dalsze konsekwencje są ważnym problemem, ale istnieje zbyt mało danych, aby wiedzieć, czy naprawdę się dzieje.

„nie spojrzałam na dane, aby powiedzieć, że jeśli dzielisz pokój z dzieckiem, istnieje większe ryzyko wypadku samochodowego., Nie wiem, czy te dane tam są” – mówi Moon. „Czasami są rzeczy, które wydają się być ze sobą powiązane, ale kiedy robisz badania, nie są.”

zwraca uwagę na badania pokazujące, że rodzice często nie doceniają snu, który faktycznie dostają i że ustalenia dotyczące czasu snu rodziców podczas dzielenia pokoju są” wszędzie”, czasami w zależności od tego, czy matka karmi piersią, czy karmi formułą.,

„tak, może rodzice są bardziej pozbawieni snu, jeśli dzielą pokój, ale nie wiemy tego na pewno.dopóki tego nie zrobimy, nie możemy tworzyć polityki opartej na anegdotycznych raportach, percepcji lub założeniu” – mówi Moon. „Wiem, że brzmi to jednostronnie, ale nasze doświadczenie jest w, więc naszym zadaniem jest spojrzeć na to z perspektywy SIDS.”

ale w tym problem-mówią Paul i Mindell.

„patrzą tylko na bezpieczeństwo niemowląt z tą jedną soczewką w ekstremalnych warunkach” – mówi Mindell. „To musi być zrównoważone przez szerszy obraz.,”

„

W jednym z nich niemowlęta w wieku powyżej 4 miesięcy, które zmarły na SIDS, były bardziej narażone na dzielenie pokoju niż spanie we własnych pokojach. Inne daty do 1990 roku, kiedy żołądek sleeping-silny czynnik ryzyka SIDS-był znacznie bardziej powszechne. A średnia wieku dzieci w trzecim badaniu wynosiła 3.,5 miesięcy; tylko 15 z 123 niemowląt, które zmarły na SIDS w tym badaniu spało we własnym pokoju.

to wszystko może sprawić, że rodzice będą zdezorientowani i sfrustrowani. Ben Hoffman, pediatra, który specjalizuje się w zapobieganiu urazom w Oregon Health & Science University w Portland, mówi, że jest to natura tworzenia ogólnych zaleceń zdrowia publicznego z niekompletnymi dowodami.

„dobra polityka powinna opierać się na najlepszej nauce”, powiedział, ale nauka zawsze wiąże się z pewną dozą niepewności., „Staramy się robić wszystko, co w naszej mocy dla jak największej liczby dzieci, wykorzystując posiadane przez nas informacje” – wyjaśnia, zapewniając jednocześnie, że ” zalecenia dotyczące polityki nie będą szkodliwe.”

ostatecznie rodzice muszą zrobić to samo: podjąć najlepszą decyzję, jaką mogą dzięki posiadanym informacjom.

„AAP musi błądzić po stronie bycia konserwatywnym”, mówi Mindell, „ale każda rodzina musi zdecydować, co dla niej działa, aby mieć pewność, że dziecko jest bezpieczne, że wszyscy mają wystarczająco dużo snu i że zadbano o dobre samopoczucie każdego.”