Eutanazja behawioralna to rzecz. To się zdarza każdego dnia.
nie dlatego, że nie kochamy naszych pupili. Ale ponieważ niektóre zwierzęta po prostu nie mogą stawić czoła temu światu i pokonać ich emocjonalne blizny.
jest to bardzo kontrowersyjny temat. Ten słoń, siedząc cicho w pokoju, zasługuje na rozmowę. Więc do dzieła!
przykro mi, że ten świat był dla ciebie za duży., (Zdjęcie dzięki uprzejmości autora)
(zwrócę uwagę na niektóre rzeczy, które mówię, mogą brzmieć tak, jakbym lekceważył tę sytuację. Nie jestem. Są to po prostu mechanizmy radzenia sobie, które opracowałem. To dla mnie bardzo osobisty temat.)
czym jest eutanazja behawioralna?
To jest, gdy rodzic lub opiekun zwierząt domowych jest zmuszony do dokonania wyboru eutanazji wydaje się zdrowy pies z powodu problemów zachowania, które nie mogą być rozwiązane.
dlaczego miałbyś zabić swojego psa?
pracując jako profesjonalny Treser psów i ratownik widziałem każde możliwe zachowanie., Ale kiedy zacząłem swoją podróż do miejsca, w którym jestem dzisiaj, miałem bardzo zamknięty umysł na ten temat.
mając w tym czasie nastawienie, że ” wszystkie psy można uratować!”Czytałbym posty w mediach społecznościowych o tym, że ktoś uśpił swojego psa za zabicie innego zwierzęcia lub rzuca się i gryzie ludzi. I moja pierwsza myśl brzmiała: „ale mogłeś zrobić więcej!”Lub” można było ponownie homed psa do kogoś, kto nie ma dzieci, psy, itp!”. Nigdy nie biorąc pod uwagę przyszłych sąsiadów może mieć dzieci lub psy. Albo widzą dzieci/psy na spacerze.,
rażąco karałem tych biednych ludzi za podjęcie jednej z najbardziej niszczycielskich decyzji, jakie kiedykolwiek sobie wyobrażali. Dosłownie, kopanie ich, gdy leżeli.
z perspektywy czasu nie znam jednego kochającego zwierzęta właściciela zwierzaka, który chce położyć swojego psa na odpoczynek. Ale i tak natychmiast osądziłem, jak gwałtowny był ich wybór. Zazwyczaj opierając swoją opinię na krótkim akapicie w poście w mediach społecznościowych. Nie wiedząc nic o ciężkości zachowania psa lub co zdewastowany rodzice zwierząt już zrobił w próbie zaradzenia sytuacji.,
gdybym spróbował choć trochę współczucia. Mogłem się dowiedzieć, że próbowali wszystkiego, co można sobie wyobrazić. Ich słodki psi towarzysz był po prostu zbyt zepsuty dla tego świata, a oni po prostu zabrakło opcji!
przyczyny eutanazji behawioralnej
istnieje wiele powodów, które prowadzą ludzi do dokonania wyboru eutanazji behawioralnej., Oto kilka:
- zaburzenia neurologiczne, agresja człowieka, ochrona zasobów, lęk separacyjny, brak socjalizacji w ważnych okresach rozwojowych, genetyka, niewielkie lub wcale zahamowanie z agresywnymi tendencjami, agresja związana ze zwierzętami itp.
chociaż wiele z tych rzeczy można przerobić, w zależności od nasilenia, niektóre psy po prostu nie są w stanie przezwyciężyć tego strachu. Są zbyt uszkodzone. Świat jest po prostu zbyt duży i zbyt straszny!
Moja historia:
, Naszym głównym celem było ratowanie ze schronisk powiatowych z dużą populacją psów. Wiele z tych psów zostało oddanych przez ich właścicieli. Podczas gdy inni byli przybłędami, których nigdy nie twierdzono.
ze względu na moje wykształcenie i znajomość typu psów, z którymi pracowałem, byłem zazwyczaj kierowany w kierunku tych, których nikt inny nie przyjmował., Ci, którzy nie „pokazali się dobrze” w swoich hodowlach (ekstremalna nerwica hodowlana), „zamknięci, przerażeni, kupujący, tremblerzy narożni” (główny strach), wielcy Straszni kolesie, których sama obecność była zastraszająca (co nazwałem psami „odpoczywającą buźką”) i prawie wszystko, co miało tylko trzy nogi lub jedno oko.
w zasadzie odmieńcy.,
Kiedy trochę pracowałeś w ratownictwie, tak jak ja, zaczynasz widzieć wzór zachowań u psów, które „wyciągnęliśmy” z tych schronisk.
właściciel miał wzorzec braku kontroli impulsów, 1000% zachowania Koziorożca, oczywiście, nigdy nie otrzymał wskazówek na drodze uczenia się bycia zwierzęciem towarzyszącym.,
większość nie była szkolona w nocniku lub posłuszeństwie, miała małe zahamowanie gryzienia, skakała na ludzi, jakby to był sport olimpijski, słabe umiejętności społeczne z psami, a niektórzy z ludźmi, a większość uważała smycze za obce urządzenie niewolnicze. Wszystkie pozornie wykonalne zachowania.
nieodebrane zabłąkane w większości były albo bardzo fajne, spokojne i zebrane, albo absolutnie przerażone wszystkim! Mimo, że psy ze schroniska czasami przychodziły z agresją, więcej zabłąkanych dawało mi szansę na pieniądze w dziale bezpieczeństwa., Co zawsze mogłem zrozumieć … musieli przetrwać na własną rękę. A będąc samotnikiem i ocalałym „mam” te psy! Więc to było idealne dopasowanie!
proces rehabilitacji:
pracowałam z tymi psami miesiącami i miesiącami, zanim kiedykolwiek rozważyłabym umieszczenie. Chciałem dokładnie wiedzieć, kim byli wewnątrz i na zewnątrz. Musiałem wiedzieć, że umieszczam bezpiecznego, dobrze wychowanego psa w fantastycznym, wiecznym domu.
należy pamiętać, że były to schroniska „bad kids in class”., Ci, którzy musieli mieć” doświadczonych ” spacerowiczów, aby nawet opuścić swoją hodowlę, trzymani z tyłu, aby ogólna populacja nie miała dostępu dla bezpieczeństwa, niektórzy znali historie ugryzień itp. Bardzo poważnie podchodziłem do oceny i rehabilitacji tych psów. Byłem ich jedyną nadzieją na „długo i szczęśliwie”!
robiąc to tak długo, prawie zawsze mogłem od razu powiedzieć, co z nich przejdzie przez mój program., Raz na jakiś czas, myliłem się, ale dowiedziałem się, że pewne początkowe zachowania, podczas dekompresji (artykuł na ten temat, więc trzymaj mocno), zwykle prowadzi do niepożądanych, potencjalnie niebezpiecznych zachowań później. Dałem im czas, którego potrzebowali.
Zawsze chwytając się nadziei, że moje początkowe uczucie było złe. Po prostu założyłam „czapkę bezpieczeństwa”, powoli budowałam zaufanie z psem i pracowałam nad bardzo uporządkowanym dla nich życiem. Niektóre rozkwitły… podczas gdy inne nie.,
z setek w moim programie prawdopodobnie ok. 5% nie było do adopcji! Musieliśmy dokonać wyboru. Te psy nie mogły zostać w Budzie na zawsze! Więc musieliśmy porozmawiać między nami pracując z nimi. Te rozmowy zawsze przychodziły z dużą ilością łez:
Czy ten pies można bezpiecznie umieścić w domu? Jeśli ten pies ma problemy z zachowaniem możemy znaleźć dom, który może obsłużyć problemy i bezpiecznie zarządzać psa na całe życie? Czy ten pies ma potencjał, aby spowodować uszkodzenie ciała lub możliwą śmierć człowieka lub zwierzęcia?,
stary ja…ten, który karcił ludzi, którzy dokonywali behawioralnej eutanazji, teraz musi dokonać wyboru, aby to zrobić!
-wykluczenie przyczyn medycznych zachowań — leczenie wszelkich potrzeb medycznych.
– skontaktuj się z weterynarzem i przyjrzyj się interwencji lekarskiej.
– skonsultuj się z innymi trenerami, aby upewnić się, że czegoś nie przeoczyłem. Zawsze szukałam czegoś innego, czego może nie próbowałam.
wybór nigdy nie został dokonany lekko., Za każdym razem, gdy musiałem dokonać tego wyboru, wstrząsało mną.
mocno mnie wstrząsnęło!
To były moje psy! Byłem ich osobą! Kochałam ich!
nad każdym pracowałem tysiące godzin. Włożyć moją krew, pot i łzy w dawanie im każdej okazji, aby pokazać mi, że potrafią pokonać potwory w ich mózgu., Próbując zaszczepić w ich przerażonej małej główce, że ludzie są dobrzy, bez względu na to, co się stało w przeszłości.
ale czasem dawanie wszystkiego nie wystarczyło. Żadna ilość czasu, szkolenia, pieniędzy czy edukacji nie pozwoliłaby temu psu czuć się bezpiecznie! Zostały uszkodzone nie do naprawienia.
ostatni dzień:
spotkania nigdy nie stają się łatwiejsze. Dysk tam jest najgorszy. Cały czas wątpisz w siebie, unikając lusterka wstecznego. Bo wtedy zobaczysz ich szczęście i odprężone zaufanie na ich twarzy., Jako Twój męski przyjaciel, który cię kocha, myśli, że wybierasz się na zabawną przygodę na przekąski i takie tam.
rozważasz utrzymanie tej słodkiej duszy, ale przypomnij sobie, że tak zaczyna się gromadzenie i nikt nie potrzebuje kilkunastu agresywnych psów pod jednym dachem. Jeden z nich na pewno zwróci się przeciwko Tobie, w pewnym momencie, a to zrobi się bardzo brzydkie, bardzo szybko.
wtedy myślisz o tym, jak mały jest ich świat. Jak ich jakość życia (i twoje) nie jest idealna. Ponieważ kiedy przyjmujesz psa, który nie może robić psich rzeczy, oni w rzeczywistości cierpią., Są więźniami ścisłego zarządzania i bezpieczeństwa. Oni są więźniami swoich własnych złamanych, małych mózgów!
w dniu, w którym wypełniam umowę i adoptuję mojego 4-letniego rekina lądowego, węszymy spacery, aportujemy, przytulamy się i wszystko czego pragną! Mają swoje cheeseburgery i nuggetsy z kurczaka, idziemy do weterynarza, przytulamy się długo i mocno. Mówię im, że ich kocham i przykro mi, że zostali zniszczeni w swoim życiu przede mną. Mówię im, że uratuję jeszcze jednego na ich cześć … i pozwalam im
odejść….spokojnie i bezinteresownie.
wsiadam do samochodu i wysiadam. Zwątpienie i wstyd przychodzą mi do głowy., „Mogłem zrobić więcej! Powinienem był go zatrzymać!”Powinienem był bardziej się starać!”
ale faktem jest, że zrobiłem wszystko, co mogłem. A jeśli ja, dobrze wykształcony psi profesjonalista, walczę z tym psem … jak Mogę prosić opinię publiczną, by go chroniła? Jak Mogę umieścić tego psa w miejscu, gdzie musi dokonać złego wyboru? Co ostatecznie doprowadzi do tego samego losu … ale nie tak pokojowo.
chcę to tak podsumować. Każdego psa nie da się uratować!
znaczy mogą… ale jakim kosztem psa? Dożywotnie więzienie?, Tak ścisłe zarządzanie, że mają tylko trochę czasu poza skrzynią dziennie? Jesteśmy ich opiekunami i naszym zadaniem jest podejmować te decyzje, gdy widzimy, że nasz pies cierpi.
a jeśli zobaczymy kogoś podejmującego te trudne decyzje, mam nadzieję, że okażemy współczucie. Ponieważ nikt, przynosząc zwierzę do domu, nie przynosi go do domu z zamiarem behawioralnej eutanazji.