W 1842 roku traktat w Nanjing—pierwszy z tego, co Chińczycy nazwali później nierównymi traktatami-przyznał Wielkiej Brytanii odszkodowanie i eksterytorialność, otwarcie pięciu portów Traktatu i cesję Wyspy Hongkong. Niepowodzenie Traktatu w realizacji brytyjskich celów poprawy stosunków handlowych i dyplomatycznych doprowadziło do II wojny opiumowej (1856-60). W Chinach Pierwsza Wojna Opiumowa jest uważana za początek współczesnej historii Chin.,
pomiędzy dwiema wojnami, powtarzające się akty agresji przeciwko poddanym brytyjskim doprowadziły w 1847 roku do wyprawy do Kantonu, która zaatakowała i zajęła, w drodze zamachu stanu, forty Bocca Tigris, w wyniku czego zdobyto 879 dział.:501
OutbreakEdit
Illustrated London News print of the clipper steamship Ly-EE-moon, built for the opium trade, c. 1859
the 1850s saw the rapid growth of Western imperialism., Jednym ze wspólnych celów mocarstw zachodnich była ekspansja ich rynków zagranicznych i utworzenie nowych portów zawinięcia. Francuski Traktat z Huangpu i amerykański Traktat Wangxia zawierały klauzule umożliwiające renegocjację traktatów po 12 latach obowiązywania. Chcąc rozszerzyć swoje przywileje w Chinach, Wielka Brytania zażądała od władz Qing renegocjacji Traktatu z Nanjing (podpisanego w 1842), powołując się na ich najbardziej uprzywilejowany status., Brytyjskie żądania obejmowały otwarcie całych Chin dla brytyjskich firm handlowych, zalegalizowanie handlu opium, zwolnienie importu zagranicznego z ceł tranzytowych, zwalczanie piractwa, regulację handlu coolie, pozwolenie brytyjskiemu ambasadorowi na pobyt w Pekinie oraz angielskojęzyczną wersję wszystkich traktatów, która miała pierwszeństwo przed językiem chińskim.
aby nadać Chińskim statkom handlowym operującym wokół portów traktatowych te same przywileje, jakie przyznano statkom brytyjskim na mocy traktatu z Nanjing, władze brytyjskie przyznały tym statkom brytyjską rejestrację w Hongkongu., W październiku 1856 roku chińscy marines w Kantonie zajęli statek towarowy Arrow pod zarzutem piractwa, aresztując dwunastu z czternastu członków Chińskiej załogi. Arrow był wcześniej używany przez piratów, schwytany przez chiński rząd, a następnie odsprzedany. Następnie został zarejestrowany jako statek Brytyjski i nadal pływał pod brytyjską banderą w momencie zatrzymania, choć jego rejestracja wygasła. Jego kapitan, Thomas Kennedy, który był na pokładzie pobliskiego statku w tym czasie, poinformował, że chińscy marines wyciągają brytyjską banderę z okrętu., Konsul brytyjski w Kantonie, Harry Parkes, skontaktował się z Ye Mingchen, cesarskim komisarzem i wicekrólem liangguang, aby zażądać natychmiastowego uwolnienia załogi i przeprosin za rzekome zniewagi na fladze. Wypuścił dziewięciu członków załogi, ale odmówił wypuszczenia trzech ostatnich.
23 października Brytyjczycy zniszczyli cztery forty zaporowe. 25 października zażądano, aby Brytyjczycy mogli wejść do miasta. Następnego dnia Brytyjczycy rozpoczęli bombardowanie miasta, oddając jeden strzał co 10 minut. Ye Mingchen wydał nagrodę za każdą wziętą brytyjską głowę., 29 października wysadzono dziurę w murach miasta i wojska weszły, a Flaga Stanów Zjednoczonych została posadzona przez Jamesa Keenana (Konsula USA) na murach i rezydencji Ye Mingchen. Straty wyniosły 3 zabitych i 12 rannych. Negocjacje nie powiodły się i miasto zostało zbombardowane. 6 listopada 23 bojówki zaatakowały i zostały zniszczone. Były przerwy w rozmowach, z brytyjskimi bombardowaniami w odstępach czasu, powodowano pożary, po czym 5 stycznia 1857 roku Brytyjczycy powrócili do Hongkongu.,
opóźnienia Brytyjskie
rząd brytyjski przegrał głosowanie parlamentarne w sprawie incydentu Arrowsa i tego, co miało miejsce w Kantonie do końca roku 3 marca 1857. Następnie w kwietniu 1857 roku odbyły się wybory powszechne, które zwiększyły większość rządową.
w kwietniu rząd brytyjski zapytał Stany Zjednoczone Ameryki i Rosję, czy są zainteresowane Sojuszem, ale obie strony odrzuciły ofertę. W maju 1857 r. Bunt Indian stał się poważny. Wojska brytyjskie przeznaczone do Chin zostały skierowane do Indii, co uznano za kwestię priorytetową.,
interwencja Francjaedit
egzekucja paryskiego Towarzystwa Misji Zagranicznych misjonarz Auguste Chapdelaine był oficjalną przyczyną zaangażowania Francji w II wojnę opiumową.
Francja przystąpiła do brytyjskiej akcji przeciwko Chinom, wywołanej skargami ich wysłannika, Barona Jean-Baptiste 'a Louisa Grosa, w związku z egzekucją francuskiego misjonarza, Ojca Auguste 'a Chapdelaine' a, przez chińskie władze lokalne w prowincji Guangxi, która w tym czasie nie była otwarta dla obcokrajowców.,
Brytyjczycy i Francuzi połączyli siły pod dowództwem admirała Sir Michaela Seymoura. Armia Brytyjska, dowodzona przez Lorda Elgina, i armia francuska, dowodzona przez Jean-Baptiste ' a Louisa Grosa, wspólnie zaatakowały i zajęły Kanton (obecnie znany jako Guangzhou) pod koniec 1857 roku. Utworzono Wspólny Komitet Sojuszu. Alianci pozostawili gubernatora miasta na jego pierwotnym stanowisku w celu utrzymania porządku w imieniu zwycięzców. Sojusz brytyjsko-francuski utrzymywał kontrolę nad kantonem przez prawie cztery lata.,
koalicja ruszyła na północ, by w maju 1858 na krótko zdobyć Forty Taku w pobliżu Tientsin (obecnie Tianjin).
interwencja innych państw
Stany Zjednoczone i Rosja wysłały wysłanników do Hongkongu, aby zaoferowali pomoc wojskową Brytyjczykom i Francuzom, choć ostatecznie Rosja nie wysłała żadnej pomocy wojskowej.
USA brały udział w drobnym konflikcie podczas wojny, chociaż zignorowały propozycję sojuszu Wielkiej Brytanii i nie koordynowały działań z siłami angielsko-francuskimi. W 1856 roku chiński garnizon w Canton ostrzelał parowiec United States Navy., Marynarka wzięła odwet w bitwie o Forty Pearl River. Okręty zbombardowane następnie zaatakowały forty rzeczne w pobliżu Canton, zabierając je. Działania dyplomatyczne zostały wznowione, a rządy amerykańskie i chińskie podpisały porozumienie o neutralności Stanów Zjednoczonych w drugiej wojnie opiumowej.
pomimo obietnicy neutralności rządu USA, USS „San Jacinto” pomógł sojuszowi angielsko-francuskiemu w bombardowaniu fortów Taku w 1859 roku.,
Bitwa o Kantonedit
w 1857 roku siły brytyjskie zaczęły gromadzić się w Hongkongu, do których dołączyli siły francuskie. W grudniu 1857 roku dysponowali oni wystarczającą liczbą statków i ludzi, aby podnieść kwestię niewypełnienia zobowiązań traktatowych, na mocy których przyznano im prawo wjazdu do Kantonu.,: 502 Parkes dostarczył ultimatum, wspierane przez gubernatora Hongkongu Sir Johna Bowringa i admirała Sir Michaela Seymoura, grożąc 14 grudnia zbombardowaniem Kantonu, jeśli ludzie nie zostaną uwolnieni w ciągu 24 godzin.
pozostała załoga Arrow została następnie zwolniona, bez przeprosin ze strony wicekróla Ye Mingchen, który również odmówił dotrzymania warunków Traktatu. Seymour, Generał Major van Straubenzee i Admirał de Genouilly uzgodnili plan ataku na Kanton zgodnie z rozkazem.:503 wydarzenie to stało się znane jako incydent Arrow i podało alternatywną nazwę powstającego konfliktu.,
zdobycie Kantonu, 1 stycznia 1858 roku, miasta liczącego ponad 1 000 000 mieszkańców przez mniej niż 6 000 żołnierzy, spowodowało, że siły brytyjskie i francuskie poniosły 15 zabitych i 113 rannych. Zginęło 200-650 obrońców i mieszkańców. Ye Mingchen został schwytany i zesłany do Kalkuty w Indiach, gdzie zmarł z głodu.,
ataki Brytyjskieedit
mimo że Brytyjczycy byli opóźnieni przez indyjską rebelię z 1857 roku, kontynuowali incydent Arrow w 1856 roku i zaatakowali Guangzhou od Rzeki Perłowej. Wicekról Ye Mingchen nakazał wszystkim chińskim żołnierzom obsadzającym forty, aby nie stawiali oporu Brytyjczykom. Po zajęciu Fortu w pobliżu Guangzhou z niewielkim wysiłkiem Armia Brytyjska zaatakowała Guangzhou.,
tymczasem w Hong Kongu doszło do ewentualnej próby otrucia Johna Bowringa i jego rodziny w styczniu, znanej jako incydent z piekarnią Esing. Jeśli jednak było to zamierzone, piekarz, który został oskarżony o sznurowanie chleba arszenikiem, popsuł próbę, dodając nadmiar trucizny do ciasta, tak że jego ofiary zwymiotowały wystarczającą ilość trucizny, że miały tylko nieśmiercionośną dawkę w organizmie. Krzyki zostały wysłane z ostrzeżeniem, zapobiegającym dalszym obrażeniom.,
gdy znany w Wielkiej Brytanii incydent Arrow (i brytyjska reakcja wojskowa) stał się przedmiotem kontrowersji.,zaniepokojenie konfliktami, do których doszło między brytyjskimi i chińskimi władzami nad rzeką Canton; i nie wyrażając opinii, w jakim stopniu rząd Chin mógł udzielić temu krajowi powodów do skarg dotyczących nieprzestrzegania Traktatu z 1842 r., izba ta uważa, że dokumenty, które zostały przedstawione na stole, nie dają zadowalających podstaw do brutalnych środków zastosowanych w Kantonie w późnej sprawie Arrowa, oraz że powołana zostanie komisja selekcyjna, która będzie badać stan naszych stosunków handlowych z Chinami.,
w odpowiedzi Lord Palmerston zaatakował Patriotyzm Wigów, którzy sponsorowali rezolucję i parlament został rozwiązany, powodując wybory generalne w Wielkiej Brytanii w marcu 1857 roku.
kwestia chińska była wyraźnie widoczna w wyborach, a Palmerston wygrał ze zwiększoną większością głosów, uciszając głosy wewnątrz frakcji Wigów, którzy poparli Chiny. Nowy parlament postanowił ubiegać się o zadośćuczynienie od Chin na podstawie raportu o incydencie z Arrowem przedstawionego przez Harry ' ego Parkesa., Imperium Francuskie, Stany Zjednoczone i Imperium Rosyjskie otrzymały od Wielkiej Brytanii prośby o utworzenie sojuszu.