Dorothea Dix była działaczką z początku XIX wieku, która drastycznie zmieniła dziedzinę medycyny za życia. Popierała sprawy zarówno dla umysłowo chorych, jak i rdzennej ludności. Wykonując tę pracę, otwarcie zakwestionowała XIX-wieczne pojęcia reformy i choroby. Dodatkowo Dix pomagał w rekrutacji pielęgniarek do armii Unii podczas wojny secesyjnej. W rezultacie zmieniła dziedzinę pielęgniarstwa.
Dix urodził się w Hampden, Maine w 1802 roku. Niewiele wiadomo o jej dzieciństwie., Jednak historycy uważają, że jej rodzice cierpieli na alkoholizm, a ojciec był agresywny. Z powodu tego nadużycia w młodym wieku przeniosła się do Bostonu, aby zamieszkać z babcią. Dix uczęszczał do szkoły w Bostonie i udzielał korepetycji dzieciom. Kilkakrotnie chorowała i zmuszona była zaprzestać nauczania. Podczas jednego z napadów choroby jej lekarze zasugerowali, że spędzi czas w Europie. Podczas wizyty za granicą Dix spotkał się z grupami reformatorów zainteresowanych zmianą sposobu opieki nad chorymi psychicznie. Po powrocie Dix do Stanów Zjednoczonych wyruszyła na tournée po szpitalach psychiatrycznych po całym kraju., Często relacjonowała swoje odkrycia kilku politykom. Dix naciskał Stany, by troszczyły się o nieszczęśników. Chociaż wielu polityków nie zgadzało się z jej pracą, posunęła się naprzód. Ostatecznie założyła przytułki w New Jersey, Karolinie Północnej i Illinois. Pracowała nad uchwaleniem ustawodawstwa federalnego, które stworzyłoby Krajowy azyl, choć ustawa nie przeszła. Dix koncertował również za granicą, relacjonując stan szpitali w różnych krajach.
Kiedy rozpoczęła się wojna domowa, Dix całkowicie poświęciła się sprawie Unii., Została mianowana Inspektorem pielęgniarek armii Unii. Chociaż wielu uważało, że wyznaczyła niewiarygodnie wysokie standardy dla rekrutowanych pielęgniarek, armia pielęgniarek była niezwykle skuteczna i kluczowa w rozwijaniu roli pielęgniarek w wojnie i w dziedzinie medycyny. Dix była również znana z leczenia zarówno żołnierzy Konfederacji, jak i Unii, co zyskało jej szacunek wielu. W okresie, gdy lekarze płci męskiej otwarcie wyrażali pogardę dla pielęgniarek, Dix nadal naciskał na formalne szkolenia i większe możliwości dla pielęgniarek., W trakcie wojny wyznaczyła ponad 3000, czyli około 15%, żołnierzy armii Unii. Ustąpił ze stanowiska w 1865.
Po wojnie Dix zebrał fundusze na budowę narodowego pomnika ku czci poległych żołnierzy, który stoi dziś w Fort Monroe w Wirginii. Przez całe życie walczyła o reformy społeczne. Jej praca na rzecz lepszej opieki nad chorymi psychicznie zakończyła się restrukturyzacją wielu szpitali zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i za granicą., Po chorobie Dix wróciła do New Jersey, gdzie spędziła resztę życia w specjalnie zaprojektowanym apartamencie w New Jersey State Hospital. Zmarła 17 lipca 1887 i została pochowana w Cambridge Massachusetts.