Paiute Sarah Winnemucca przypomniała, że jej plemię pomogłoby Partii Donner-Reed w 1846 roku…tylko moi ludzie się ich Bali.”
szlak Kalifornijski nie był pojedynczym szlakiem. Chociaż szlak oregoński stanowił ustaloną trasę z Missouri do Fort Bridger, szlak Kalifornijski między Utah i Sierra Nevada dzielił się na różne trasy.
w 1846 roku, jeden Lansford W., Hastings twierdził, że znalazł nową, oszczędzającą czas drogę do Kalifornii. Hastings próbował przekonać osadników w Missouri, aby pozwolili mu zaprowadzić ich do Kalifornii. Znany jako Hastings Cutoff, jego trasa leżała bezpośrednio przez Wielką pustynię Salt Lake w Utah. Emigranci, którzy rozpoczęli swoją podróż wczesną wiosną 1846 roku, niechętnie mu wierzyli, ale późni początkujący uznali jego opowieść za kuszącą. Kilku postanowiło zaufać jego słowom i pozwoliło się poprowadzić Hastingsowi.
jedną z tych grup była Partia donnera-Reeda., Kierowana przez George ' a donnera, 65-letniego farmera, i Jamesa Reeda, sąsiada donnera, partia donnera-Reeda składała się z 87 mężczyzn, kobiet i dzieci. Grupa ta opuściła Illinois 12 kwietnia i przeforsowała Independence w Missouri 12 maja. Z tym dość późnym startem i 2500 mil do przejechania, partia Donner-Reed zgodziła się dołączyć do grupy Hastings ' ów 80 wagonów, aby mogli zaoszczędzić 150-500 Mil (Hastings był trochę niejasny w tym punkcie).
trasa, którą poprowadził swoich zwolenników, zajęła więcej czasu niż trasy popularne, wyczerpując zapasy i inwentarz., W tym momencie drużyna Donner-Reed została w tyle i miała problemy z zlokalizowaniem trasy Hastingsa, co kosztowało jeszcze więcej czasu. 26 września dotarli do rzeki Humboldt.
z wieloma pechami i problemami, partia Donner-Reed w końcu dotarła do Truckee Lake poniżej szczytu Sierra Nevada w październiku. Do tej pory wyczerpana i mało zaopatrzona grupa spotkała się z pierwszymi poważnymi opadami śniegu w zimie. Zostali tam uwięzieni przez następne cztery miesiące.
wkrótce nastał głód i desperacja., Kiedy wszystkie zwierzęta zostały zabite w połowie grudnia, partia została zmuszona do jedzenia rawhide, aby przeżyć. Niektórzy członkowie wyruszyli na misję ratunkową i byli w stanie dotrzeć do pomocy, ale nie przed uciekaniem się do kanibalizmu, aby przetrwać. Pozostali w obozie również zjadali zmarłych, aby przeżyć.
spośród 87 osób, które rozpoczęły wędrówkę z Donner-Reed party, 40 zmarło tej zimy z przyczyn związanych z głodem. Ocalałych uratowano dopiero wiosną 1847 roku.
Więcej California Trail Stories:
- the Gold Rush