krystalizacja miodu, często określana jako granulacja, jest naturalnym zjawiskiem, w wyniku którego miód zmienia się z ciekłego w półstały o składzie ziarnistym. Po wyekstrahowaniu z plastra miodu, miód ma tendencję do krystalizacji znacznie szybciej niż gdyby znajdował się w komórkach woskowych.
dość często krystalizacja miodu jest „niezrozumiana” przez konsumentów miodu. Część z nich zakłada, że miód krystalizuje (granulaty) z powodu złej jakości, złego przechowywania lub dlatego, że jest nienaturalny i zafałszowany., Wręcz przeciwnie. Jeśli miód nie krystalizuje przez długi czas, z wyjątkiem tych rodzajów miodu, w których naturalny proces krystalizacji przebiega wolniej (akacja), często jest to wyraźne wskazanie do zafałszowania miodu, rozcieńczenia itp.
płynny miód zwykle jest najlepszym miodem na sprzedaż, ale często nie jest najlepszym miodem do zakupu.
nie przegap „gdzie kupić surowy miód?”.
krystalizacja w żaden sposób nie zmienia jakości miodu., Wpływa tylko na niektóre funkcje zewnętrzne, takie jak zmiana Koloru i tekstury. Jest to dość naturalny proces i jeśli miód w słoiku z miodem w naszej kuchni skrystalizował się, wcale nie oznacza to, że jest zepsuty i nie nadaje się już do spożycia. Warto wiedzieć, że krystalizacja jest atrybutem czystego naturalnego miodu.
dlaczego miód krystalizuje?
po prostu miód jest wysoce skoncentrowanym roztworem cukru (węglowodanów). Zazwyczaj zawiera więcej niż 70% węglowodanów i mniej niż 20% wody., Oczywiste jest, że w ujęciu procentowym przeważają cukry. Oznacza to, że woda w miodzie zawiera znacznie większą ilość cukrów, niż może naturalnie się rozpuścić. Nadmiar cukrów sprawia, że roztwór jest niestabilny. Ponieważ wszystko w przyrodzie szuka równowagi, w tym miód, krystalizacja jest absolutnie naturalnym zjawiskiem, które występuje, gdy glukoza oddziela się od wody, po czym glukoza pozostaje w postaci kryształów, a początkowy stężony roztwór przechodzi w stan zrównoważony. Przejdźmy do tematu nieco głębiej, bez komplikowania rzeczy.,
co decyduje o czasie i sposobie krystalizacji miodu?
istnieją dwa główne rodzaje cukrów w składzie węglowodanowym miodu. Są to fruktoza i glukoza (cukier inwertowany w miodzie). Zawartość fruktozy i glukozy różni się w zależności od rodzaju miodu. Ogólnie fruktoza waha się od 30 do 44%, a glukoza od 25% do 40%. To daje nam główną wskazówkę., Równowaga między tymi dwoma podstawowymi monosacharydami w składzie miodu jest główną przyczyną krystalizacji miodu i określa, czy dany rodzaj miodu krystalizowałby szybciej czy wolniej. W rzeczywistości glukoza jest podstawową przyczyną krystalizacji ze względu na niższą rozpuszczalność w porównaniu z fruktozą, która pozostaje w stanie ciekłym ze względu na lepszą rozpuszczalność. Kiedy glukoza krystalizuje, oddziela się od wody i zamienia się w małe kryształy, jak wspomniano powyżej.,
różne rodzaje miodu krystalizują w różnym tempie (od 1-2 miesięcy do ponad 2 lat). Niektóre rodzaje miodu krystalizują całkowicie, podczas gdy inne nie przechodzą tak stałego procesu. Na przykład można zaobserwować, jak w słoiku miodu znajduje się skrystalizowana warstwa na dole, a inna warstwa płynnego miodu na górze. Różne rodzaje miodu różnią się wielkością utworzonych kryształów. Zasadniczo, im szybciej krystalizuje miód, tym kryształy są drobniejsze.,
krystalizowany miód ma tendencję do ustawiania jaśniejszego koloru niż w stanie ciekłym.
poza tym istnieje wiele innych czynników, niektóre bardziej znaczące niż inne, które mogą zainicjować, przyspieszyć lub spowolnić proces krystalizacji. Jest nawet możliwe, że w pewnych warunkach miód krystalizuje się kilka dni po ekstrakcji. Składniki miodu, które zawierają inne węglowodany oprócz glukozy i fruktozy, a także 300 innych substancji, takich jak aminokwasy, białka,minerały, kwasy itp.,, może również wpływać na proces krystalizacji. Co więcej, cały proces może zostać przyspieszony, jeśli jakiś kurz, pyłek kwiatowy, kawałki wosku lub obce kryształy dostaną się do miodu. Zasadniczo, jeśli lubisz miód w takim stanie i chcesz go skrystalizować, możesz znacznie przyspieszyć proces, dodając łyżkę skrystalizowanego miodu do płynnego miodu.
temperatura, wilgotność względna i rodzaj opakowania również mogą mieć znaczenie., W przypadkach, gdy pożądane jest znaczne opóźnienie w krystalizacji, o ile jest to możliwe, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę temperaturę. W temperaturze pokojowej proces krystalizacji, w zależności od rodzaju miodu, rozpocznie się w ciągu kilku tygodni, miesięcy, a bardzo rzadko w ciągu kilku dni.
chłodniejsze temperatury (poniżej 10°C) są idealne do opóźnienia krystalizacji, podczas gdy temperatury od 10°C do 21°C sprzyjają procesowi., Wyższe temperatury (21°C – 27°C) opóźniają krystalizację, podobnie jak niższe, ale mogą negatywnie wpływać na niektóre cenne składniki miodu (przy długotrwałym przechowywaniu). Jeszcze wyższe temperatury skutecznie zapobiegają krystalizacji, ale nieodwołalnie psują (niszczą) miód przy długotrwałym przechowywaniu z nie mniejszym powodzeniem.
zarówno subzero, jak i ekstremalne temperatury wpływają negatywnie na miód., Warto wspomnieć o wynikach niektórych badań, które pokazują, że miód może pozostać w stanie ciekłym przez znaczną ilość czasu, jeśli będzie przechowywany w temperaturze 0°C przez co najmniej 5 tygodni, a następnie przechowywany w temperaturze 14°C. honeypedia.info nie gwarantuje 100% prawdziwości, ale też nie zaprzecza.