Cywilizacja Świata

religia starożytnego Egiptu trwała ponad 3000 lat i była politeistyczna, co oznacza, że istniało wiele bóstw, które uważano za zamieszkujące i kontrolujące siły natury., Praktyki religijne były głęboko osadzone w życiu Egipcjan, gdy starali się zapewnić swoim bogom i zdobyć ich przychylność. Złożoność religii była oczywista, ponieważ niektóre bóstwa istniały w różnych przejawach i pełniły wiele ról mitologicznych. Panteon obejmował bogów z głównymi rolami we wszechświecie, pomniejsze bóstwa( lub „demony”), obcych bogów, a czasami ludzi, w tym zmarłych faraonów.

Formalna praktyka religijna koncentrowała się na Faraonie lub władcy Egiptu, który był uważany za boskiego i działał jako pośrednik między ludźmi a bogami., Jego rolą było podtrzymywanie bogów, aby mogli oni utrzymać porządek we wszechświecie, a państwo hojnie przeznaczało swoje zasoby na budowę świątyń i organizowanie rytuałów. Faraon był związany z Horusem (a później amonem) i postrzegany jako syn Ra. Po śmierci Faraon został w pełni deifikowany, bezpośrednio utożsamiany z Ra i związany z Ozyrysem, bogiem śmierci i odrodzenia. Jednakże jednostki mogły odwoływać się bezpośrednio do bogów w osobistych celach poprzez modlitwę lub prośby o magię; gdy moc faraona zmalała, ta osobista forma praktyki stawała się silniejsza., Popularna praktyka religijna obejmowała również ceremonie związane z narodzinami i nazewnictwem. Ludzie powoływali się również na „magię” (zwaną heką), aby rzeczy dzieliły się za pomocą sił naturalnych.

bogowie Panteonu. To malowidło ścienne przedstawia, od lewej do prawej, bogów Ozyrysa, Anubisa i Horusa.

egipski wszechświat koncentruje się na Ma ' at, który ma kilka znaczeń w języku angielskim, w tym prawdę, sprawiedliwość i porządek., Była ona stała i wieczna (bez niej świat by się rozpadł), a istniały ciągłe zagrożenia nieładem, które wymagały od społeczeństwa pracy nad jej utrzymaniem. Wśród mieszkańców kosmosu byli bogowie, duchy zmarłych ludzi i żyjący ludzie, z których najważniejszym był Faraon. Ludzie powinni współpracować, aby to osiągnąć, a bogowie powinni działać w równowadze. Ma ' at został odnowiony przez okresowe wydarzenia, takie jak coroczna powódź Nilu, która odbiła się echem pierwotnego stworzenia. Najważniejszą z nich była codzienna podróż boga słońca Ra.,

Egipcjanie postrzegali ziemię jako płaską ziemię (Bóg Geb), nad którą górowało niebo (bogini Nut); rozdzielał je Shu, Bóg powietrza. Pod ziemią był równoległy podziemia i Underworld, a za niebem leżał nu, chaos przed stworzeniem. Duat był tajemniczym obszarem związanym ze śmiercią i odrodzeniem, a każdego dnia Ra przechodził przez Duat po podróży po ziemi w ciągu dnia.

, W tym dziele Bóg powietrza Shu jest wspomagany przez innych bogów w trzymaniu Nut, niebo, jak Geb, Ziemia, leży pod.

mity

mity Egipskie znane są głównie z hymnów, tekstów rytualnych i magicznych, tekstów pogrzebowych oraz pism Greków i Rzymian. Mit stworzenia widział świat jako wyłaniającą się suchą przestrzeń w pierwotnym oceanie chaosu, naznaczoną pierwszym powstaniem Ra. Inne formy mitu widziały, jak pierwotny Bóg Atum przemienia się w żywioły świata, oraz twórczą mowę intelektualnego Boga Ptaha.,

najważniejszym mitem był Ozyrys i Izyda. Boski władca Ozyrys został zamordowany przez seta (Boga chaosu), a następnie wskrzeszony przez swoją siostrę i żonę Izydę, aby począć następcę Horusa. Ozyrys został władcą umarłych, podczas gdy Horus ostatecznie pomścił ojca i został królem. Mit ten ustawił faraonów i ich sukcesję jako porządek przeciwko chaosowi.

zaświaty

Egipcjanie byli bardzo zaniepokojeni losem swoich dusz po śmierci, budowali Grobowce, tworzyli grobowe dobra i składali ofiary, aby zachować ciała i duchy zmarłych., Wierzyli, że ludzie posiadają ka, czyli siłę życiową, która opuściła ciało po śmierci. Aby przetrwać po śmierci, ka musi nadal otrzymywać ofiary z pożywienia; może konsumować duchową esencję tego. Ludzie posiadali również ba, zestaw cech duchowych unikalnych dla każdej osoby, które pozostały w ciele po śmierci. Rytuały pogrzebowe miały na celu uwolnienie ba, aby mogła się poruszać, dołączyć do ka i żyć dalej jako akh. Jednak ba powrócił do ciała w nocy, więc ciało musi być zachowane.,

Mumifikacja polegała na skomplikowanych praktykach balsamowania i owijania w tkaninę, wraz z różnymi obrzędami, w tym ceremonii otwarcia ust. Grobowce były pierwotnie mastabami (prostokątne konstrukcje murowane), a następnie piramidami.

jednak pierwotnie nie dotyczyło to zwykłej osoby: przeszli do mrocznego, ponurego królestwa, które było przeciwieństwem życia. Szlachta otrzymywała grobowce i dary od Faraona. Ostatecznie, około 2181 roku p. n. e., Egipcjanie zaczęli wierzyć, że każda osoba ma ba i może uzyskać dostęp do życia pozagrobowego., W nowym królestwie dusza musiała stawić czoła niebezpieczeństwom w Duat, zanim miała Sąd Ostateczny, zwany ważeniem serca, gdzie bogowie porównali czyny zmarłych za życia do Ma ' at, aby sprawdzić, czy są godni. Jeśli tak, ka i ba połączyły się w akh, które następnie albo podróżowały do bujnego podziemia, albo podróżowały z Ra w jego codziennej podróży, albo nawet wróciły do świata żywych, aby uprawiać magię.

, W tej części z Księgi Umarłych dla skryby Hunefer, Waga serca jest pokazany.

powstanie i upadek bogów

niektórzy bogowie z czasem zyskali status pierwotny, a następnie upadli, gdy inni bogowie ich wyprzedzili. Należą do nich bóg słońca Ra, Bóg Stwórca Amun i Bogini Matka Isis. Był nawet okres, w którym Egipt był monoteistyczny, za czasów Faraona Echnatona i jego patrona Boga Atena.

związki bóstw

tak jak siły natury miały złożone wzajemne powiązania, tak i bóstwa Egipskie., Pomniejsze bóstwa mogą być ze sobą powiązane lub bóstwa mogą się łączyć w oparciu o znaczenie liczb w mitologii egipskiej (tj. pary reprezentowały dualność). Bóstwa mogą być również połączone poprzez synkretyzm, tworząc bóstwo złożone.

artystyczne przedstawienia bogów

artystyczne przedstawienia bogów nie były dosłownymi przedstawieniami, ponieważ ich prawdziwa natura była uważana za tajemniczą. Jednak symboliczne obrazy zostały użyte do wskazania tej natury. Przykładem był Anubis, Bóg pogrzebowy, który został pokazany jako Szakal, aby przeciwdziałać jego tradycyjnemu znaczeniu jako padlinożerca i stworzyć ochronę dla mumii.,

świątynie

świątynie były państwową metodą podtrzymywania bogów, ponieważ ich fizyczne wizerunki były przechowywane i pielęgnowane; nie były miejscem, w którym przeciętny człowiek mógł czcić. Obie były świątyniami grobowymi służącymi zmarłym faraonom i świątyniami dla patronów bogów. Począwszy od prostych konstrukcji, stawały się coraz bardziej rozbudowane i coraz częściej budowane były z kamienia, o wspólnym planie. Obowiązki rytualne wykonywali zazwyczaj księża lub urzędnicy państwowi pełniący tę funkcję. W nowym królestwie kapłaństwo zawodowe stało się powszechne, a ich bogactwo konkurowało z bogactwem faraona.,

rytuały i święta

oprócz licznych rytuałów świątynnych, w tym ceremonii porannej ofiary i rekonstrukcji mitów, odbyły się ceremonie koronacyjne i sed, święto odnowy sił faraona podczas jego panowania. Festiwal Opet w Karnaku wiązał się z procesją niosącą obraz Boga, aby odwiedzić inne znaczące miejsca.

Kult zwierząt

w wielu miejscach Egipcjanie czcili określone zwierzęta, które uważali za przejawy bóstw. Przykłady obejmują byka Apis (Boga Ptah), zmumifikowane koty i inne zwierzęta.,

Korzystanie z wyroczni

zwykli i faraoni zadawali pytania wyroczniom, a odpowiedzi mogły być nawet używane podczas Nowego Królestwa do rozstrzygania sporów prawnych. Może to obejmować zadawanie pytań podczas noszenia boskiego obrazu, interpretowanie ruchu lub losowanie.