Comment navigation (Polski)

Roszpunka, Bajka Braci Grimm ~ Bajka na dobranoc dla dzieci po angielsku

jest to opowieść o Roszpunce, klasycznej baśni pierwotnie napisanej przez braci Grimm w ich książce, The Brothers Grimm Fairy Tales Collection. Został zaadaptowany & jest dostarczany do ciebie przez historie, aby rosnąć.

słuchaj Roszpunki podczas czytania!,

https://storiestogrowby.org/wp-content/uploads/2018/07/Rapunzel.mp3

Rozdział 1

cieśla i jego żona

Dawno, dawno temu żył cieśla i jego żona. Najbardziej chcieli mieć własne dziecko. W końcu ich życzenie się spełniło-żona miała urodzić dziecko!

z okna drugiego piętra ich małego domu żona mogła zajrzeć do ogrodu obok. Były tam takie piękne, świeże rzędy roślin i kwiatów!, Ale nikt nie odważył się przejść przez ścianę ogrodu, aby zobaczyć je z bliska. Bo ogród należał do czarownicy!

pewnego dnia żona patrzyła z okna na ogród. Jak świeże wyglądały te wielkie zielone głowy sałaty! „To jest to, co muszę jeść!”powiedziała żona do męża. „Musisz iść i przynieść mi trochę.”

” ale nie możemy!”powiedział stolarz. „Wiesz równie dobrze jak ja, że ogród należy do czarownicy, która mieszka obok.”

Jeśli nie mogę mieć tej sałaty-powiedziała żona-w ogóle nic nie zjem! Umrę!”

co może zrobić stolarz?, Późną nocą wspiął się na ścianę ogrodu. Z bardzo cichymi krokami, wziął jedną zieloną głowę sałaty. Po cichszych krokach cofnął się za mur ogrodowy. Jego żona natychmiast zjadła sałatę.

ale jedzenie sałaty tylko sprawiło, że chciała więcej! Gdyby nie mogła zjeść więcej sałaty, powiedziała, że nic by nie zjadła! Więc następnej nocy, Cieśla wspiął się z powrotem przez ścianę ogrodu. Wziął jeszcze jedną główkę sałaty. Wszystko na raz przyszedł wysoki, donośny, głos.

„STOP! Co ty wyprawiasz?,”

„I…uh…am dostawanie sałaty dla żony-powiedział stolarz.

„ty złodzieju!”krzyknęła wiedźma. „Zapłacisz za to!”

” Proszę!”powiedział stolarz. „Moja żona będzie miała dziecko. Zobaczyła Twoją sałatę i bardzo jej chciała.”

„a co mnie to obchodzi?- krzyknęła wiedźma.

„Zrobię wszystko!”powiedział stolarz. Pomyślał: „może uda mi się coś dla niej zbudować.”

mówisz, że zrobisz wszystko?”powiedziała czarownica.

„dobra!,”powiedziała czarownica. „Umowa jest taka. Śmiało-weź całą sałatę, jaką chcesz. Twoja żona będzie miała córeczkę. A kiedy to zrobi, dziecko będzie moje!”

” Co?!”powiedział stolarz. „Nigdy bym się na to nie zgodził!”

już to zrobiłeś!”powiedziała czarownica. I śmiała się ze złego śmiechu.

Rozdział 2

Wieża

wkrótce żona urodziła córeczkę, tak jak powiedziała wiedźma. Aby uchronić dziecko przed czarownicą, stolarz zbudował wysoką wieżę głęboko w lesie., Zbudował schody, które prowadziły do pokoju na samym szczycie, pokoju z jednym oknem. On i jego żona na zmianę zostali z dzieckiem.

ale wiedźma miała magiczną kulę. Piłka pokazała jej, gdzie było dziecko, w górnym pokoju wieży. Pewnego dnia, gdy cieśla i jego żona byli w domu, rzuciła na nich zaklęcie. Zapadli w głęboki, głęboki sen. I od razu czarownica poszła do wieży.

w górnym pokoju czarownica powiedziała do dziecka:, Bo to nazwa sałaty, która cię do mnie przywiodła. Roszpunko, jesteś mój!”

ale wiedźma nie wiedziała, jak dbać o dziecko. Roszpunka wyrosła na dziecko, a Czarownica nawet nie wiedziała, jak obciąć włosy. Blond włosy dziewczyny rosły z każdym dniem coraz dłuższe.

wszystko, co wiedźma mogła zrobić, to trzymać dziecko zamknięte w pokoju na samym szczycie wieży. Powiedziała dziewczynie, że świat jest bardzo złym miejscem. Dlatego nie mogła opuścić wieży.,

gdy dorastała, wielokrotnie Roszpunka mówiła do czarownicy: „nie ma tu nic do roboty! Dlaczego muszę cały czas przebywać w tej wieży?”

a wiedźma krzyknęła: Świat to bardzo złe miejsce. Teraz idź się uczesz i bądź cicho.”

ale czy tam naprawdę jest tak źle? Czasami słyszę ludzi śmiejących się na dole ” – mawiała Roszpunka.

w takich momentach wiedźma krzyczała: „ile razy muszę się powtarzać? Nie słuchaj niczego, co tam widzisz lub słyszysz. Świat jest o wiele gorszy niż myślisz!, Zostaniesz w tej wieży na zawsze, Roszpunko. Więc przywyknij do tego!”

w dniu swoich 12 urodzin Roszpunka powiedziała do czarownicy: Mam dość zostania tu sam przez cały czas! Kiedy cię nie będzie, odpuszczę za drzwi. Zrobię dziurę. Ucieknę po schodach i na zewnątrz, bez względu na to, co powiesz!”

” pomyśl jeszcze raz!”powiedziała czarownica. Dzięki jej mocy wszystkie schody w wieży runęły. Zamknęła drzwi. Teraz Roszpunka nie mogła uciec!,

Rozdział 3

śpiewający głos

do tego czasu włosy Roszpunki urosły bardzo, bardzo długie. Gdy Schody zniknęły, gdy nadszedł czas, aby czarownica odwiedziła ją w wieży, wołała z zewnątrz: „Roszpunko, Roszpunko! Opuść włosy!”

Roszpunka wyrzuciłaby swój długi blond warkocz przez okno. Wiedźma chwyciła ją za włosy jak sznur. I tak czarownica wspięła się po ścianie wieży do okna w pokoju Roszpunki.,

minęło jeszcze pięć długich lat. Biedna Roszpunka! Wiedziała, że musi zostać w pokoju. Mogła tylko śpiewać smutne piosenki przez okno. Czasami ptaki na koronach drzew dołączały do jej piosenek. Wtedy poczuje się trochę lepiej.

ale niewiele.

pewnego dnia książę jechał przez las. Usłyszał piękny śpiewający głos. Skąd to przyszło? Jechał coraz bliżej dźwięku. W końcu przyszedł do wieży.

„To dziwne!,”powiedział, rozglądając się po ścianie wieży. „Na dole nie ma drzwi. A jednak ktoś śpiewa na samej górze. Jak ktoś może wejść lub wyjść stamtąd?”Każdego dnia książę wracał do wieży. Było coś w tym głosie, co go odciągnęło. Kim była ta młoda kobieta śpiewająca na szczycie? Czy kiedykolwiek ją poznał?

pewnego dnia, kiedy książę wjechał na górę, zobaczył staruszkę stojącą pod wieżą. Wskoczył za drzewo, żeby się ukryć. To była wiedźma! Usłyszał jej wołanie: „Roszpunko, Roszpunko! Opuść włosy!”Długi blond warkocz został wyrzucony z okna na samej górze., Staruszka chwyciła warkocz. Wspięła się na ścianę do okna na szczycie wieży.

„ach, ha!”powiedział książę. „Tak to się robi!”Czekał.

Po chwili warkocz został ponownie wyrzucony z okna. Wiedźma wspięła się z powrotem na ścianę wieży. Potem odeszła.

książę czekał. Wszedł do wieży. Głosem, który brzmiał jak wiedźma, jak tylko mógł, zawołał: „Roszpunko, Roszpunko! Opuść włosy!,”Za chwilę ten sam długi blond warkocz wyszedł z okna. „Zadziałało!”pomyślał książę. Wspiął się na ścianę wieży.

możesz być pewien, że Roszpunka była bardzo zaskoczona widząc księcia wchodzącego do jej okna. Nigdy nie widziała z bliska innej osoby niż wiedźma i nigdy mężczyzny! „Kim jesteś?”powiedziała ze strachu.

” nie martw się!”powiedział książę. „Jestem przyjacielem.”

„ale ja cię nie znam” – powiedziała Roszpunka.

, „Odkąd słyszałem, że śpiewasz tu pieśni dzień po dniu. Masz piękny głos! I uwielbiam, gdy ptaki śpiewają z Tobą.”

” tak, to też lubię ” – powiedziała Roszpunka. „To może być jedyna rzecz, którą lubię, ponieważ muszę zostać tutaj, w tej samej starej wieży, dzień po dniu, przez całe moje życie.”Roszpunka powiedziała księciu o wiedźmie. Powiedziała mu, że skoro świat jest takim złym miejscem, musi zawsze zostać w pokoju na wieży.

„ale świat nie jest taki zły jak mówi!”powiedział książę., Opowiedział Roszpunce o kwiatach i festiwalach, grach i ogrodach. Opowiadał jej o szczeniakach, kałużach, truskawkach i tajemnicach.

minęło wiele godzin. W końcu Roszpunka powiedziała, że musi odejść-wiedźma może wrócić w każdej chwili! – Bardzo dobrze – powiedział książę. „Ale wrócę jutro.”Roszpunka wyrzuciła warkocz przez okno, a książę schodził.

następnego dnia książę wspiął się z powrotem do pokoju Roszpunki., Powiedział: „Mam dla ciebie niespodziankę.”Przyniósł jej truskawki.

gdy spróbowała Roszpunki truskawkowej, pomyślała: „teraz wiem, że to, co mi powiedziano, nie jest prawdą. Świat może być bardzo piękne miejsce! Muszę wydostać się z tej wieży jak najszybciej.”Ale jak?

Rozdział 4

Plan ucieczki

pewnego dnia książę powiedział: „gdybyś tylko mógł wyjść z tej wieży., Mogę wchodzić i wychodzić, wspinając się po ścianach, trzymając Twój warkocz. Ale kiedy ja będę na dole, jak ty też możesz zejść?”

„wiem!”powiedział Roszpunka. „Przynieś mi kulę jedwabiu za każdym razem, gdy przyjdziesz. Mogę wpleść jedwab w drabinę. Jedwab składa się tak małe, że wiedźma go nie zobaczy. Kiedy drabina będzie wystarczająco długa, by dotrzeć do ziemi, oboje będziemy mogli się stąd wydostać.”

„To jest to!”powiedział książę. Potem zbliżył się do Roszpunki. „Oboje będziemy wolni., Kiedy będziemy na świecie, wyjdziesz za mnie?”

– tak-powiedziała Roszpunka-zrobię.”Każdego dnia książę przynosił Roszpunce kulę jedwabiu. Z czasem utkała jedwab w długą drabinę.

w 18 urodziny Roszpunki czarownica przemówiła do niej ostrym głosem. – Zanim tym razem otworzysz usta-powiedziała wiedźma-wiedz o tym. Mam dość słuchania, jak ciągle mówisz, jak sam jesteś w wieży. To nie jest zmiana, Roszpunko! Na zawsze!”

„kto mówi, że cały czas jestem sama w pokoju?”powiedział Roszpunka.

” Co?!”powiedziała czarownica., „Kto tu był z Tobą?”

nikt!”powiedziała Roszpunka natychmiast, ze strachu. „To znaczy, nikt oprócz Ciebie!”

czarownica jej nie uwierzyła. Zaczęła szukać wszędzie w pokoju czegoś, co udowodniłoby, że ktoś inny tam był. Wkrótce znalazła drabinę. Trzymała ją wysoko w powietrzu. Krzyknęła: „Co to ma znaczyć?”

mój przyjaciel książę przyniósł mi jedwab-powiedziała Roszpunka.

„już nigdy nie zobaczysz tego księcia!”krzyknęła wiedźma. Wyjęła nóż. Snip, snap, i Roszpunka piękny warkocz został odcięty!,

trzymając warkocz w jednej ręce, czarownica roześmiała się złośliwie. Dzięki magii Roszpunka została wyrzucona na odległą pustynię. Następnie wiedźma została w pokoju wieży. Wiedziała, że wkrótce książę wróci.

Rozdział 5

Ostatnia Wspinaczka

wiedźma nie musiała długo czekać. Wkrótce książę wołał na dole wieży, głosem, który miał brzmieć jak jej własny: „Roszpunko, Roszpunko, spuść włosy!,”

” więc tak to zrobił!”pomyślała wiedźma. Trzymając mocno jeden koniec warkocza Roszpunki, wyrzuciła warkocz przez okno. Książę chwycił i wspiął się na górę. Kiedy podszedł do okna, był bardzo zaskoczony widząc wiedźmę!

„Gdzie jest Roszpunka?- zawołał. „Co z nią zrobiłeś?”

już nigdy nie zobaczysz swojej Roszpunki!”krzyknęła wiedźma.

czarownica popchnęła księcia tak mocno, że stracił panowanie nad oknem. Upadł!,

książę wylądował na kilku krzakach poniżej. To pomogło przy upadku, ale Krzaki miały ostre ciernie. Niektóre ciernie wpadły mu do oczu. Książę był ślepy!

Rozdział 6

pustynia

przez dwa lata biedny ślepy książę wędrował po świecie, szukając Roszpunki. Od rana do nocy wołał do niej, ale to było bezużyteczne. W końcu dotarł na pustynię. Pewnego dnia usłyszał piękny głos Śpiewający. „Och!”pomyślał., „Znam ten głos!”To była jego droga Roszpunka! Zbliżał się coraz bliżej do głosu, który tak dobrze znał.

„mój książę!”nazwała Roszpunkę, kiedy go zobaczyła. Ściskali się mocno. W oczy księcia wpadły dwie łzy radości. Wszystko na raz, mógł zobaczyć ponownie!

a co się stało potem, Cóż, jestem pewien, że można się domyślić! Książę i Roszpunka wrócił do królestwa, w którym mieszkał książę. Pobrali się jak najszybciej., Książę został królem ziemi i Roszpunka została królową. Oboje żyli długo i szczęśliwie.

pytania dyskusji:

Pytanie 1: Kiedy Roszpunka dowiedział się, że świat nie był taki w końcu chciała jak najszybciej wydostać się z wieży. Pamiętasz, jak nauczyłeś się, że coś jest INNE niż myślałeś? Mów o tym.,

Pytanie 2: Czy można wymyślić inny sposób, w jaki Roszpunka mogła zejść z wieży?