omówienie zaangażowania Thomasa A. Edisona w filmy opisujące rozwój kinetoskopu, filmy Edison Manufacturing Company i ostateczny upadek firmy podano tutaj., Esej ten opiera się w dużej mierze na badaniach i pismach historyków filmowych Charlesa Mussera, Davida Robinsona i Eileen Bowser. Bardziej szczegółowe informacje można znaleźć w ich książkach wymienionych w bibliografii, a także w dodatkowych materiałach źródłowych.

kinetoskop

pojęcie ruchomego obrazu jako rozrywki nie było w drugiej połowie XIX wieku nowym pojęciem. Magiczne latarnie i inne urządzenia były wykorzystywane w popularnej rozrywce od pokoleń. Magiczne latarnie wykorzystywały szklane slajdy z rzutowanymi obrazami., Użycie dźwigni i innych elementów sprawiło, że obrazy te „poruszały się”. Inny mechanizm zwany Fenakistiskopem składał się z dysku z obrazami kolejnych faz ruchu na nim, które mogły być obracane w celu symulacji ruchu. Dodatkowo powstał Zoopraxiscope, opracowany przez fotografa Eadwearda Muybridge ' a w 1879 roku, który wyświetlał serię obrazów w kolejnych fazach ruchu. Obrazy te zostały uzyskane za pomocą wielu kamer., Wynalezienie Kamery W Edison laboratories zdolnej do rejestrowania kolejnych obrazów w jednej kamerze było bardziej praktycznym i opłacalnym przełomem, który wpłynął na wszystkie kolejne urządzenia do obrazu filmowego.

chociaż spekulowano, że zainteresowanie Edisonem filmami rozpoczęło się przed 1888 rokiem, wizyta Eadwearda Muybridge ' a w laboratorium wynalazcy w West Orange w lutym tego roku z pewnością pobudziła Edisona do pomysłu na aparat fotograficzny. Muybridge zaproponował im współpracę i połączenie Zoopraxiscope z fonografem Edisona., Chociaż najwyraźniej zaintrygowany, Edison postanowił nie uczestniczyć w takim partnerstwie, być może zdając sobie sprawę, że Zoopraxiscope nie był zbyt praktycznym i skutecznym sposobem rejestrowania ruchu. Aby chronić swoje przyszłe wynalazki, Edison złożył zastrzeżenie w Urzędzie Patentowym 17 października 1888, opisując swoje pomysły na urządzenie, które „zrobiłoby dla oka to, co fonograf robi dla ucha” – nagrywało i odtwarzało obiekty w ruchu. Edison nazwał wynalazek „kinetoskop”, używając greckich słów” kineto „oznaczającego” ruch „i” scopos „oznaczającego” oglądać.,”

Edison and his Orange Laboratory staff, in the Life and Inventions of Thomas Alva Edison, by W. K. L. Dickson and Antonia Dickson, P. 285.
Przewodnik po fotografii Edisona i jego pracowników pomarańczowego laboratorium, w życiu i wynalazkach Thomasa Alva Edisona, przez W. K. L. Dickson i Antonia Dickson, P. 284.,

asystent Edisona, William Kennedy Laurie Dickson, otrzymał zadanie wynalezienia urządzenia w czerwcu 1889 roku, prawdopodobnie ze względu na jego doświadczenie jako fotografa. Charles A. Brown został asystentem Dicksona. Pojawiły się pewne argumenty na temat tego, jak bardzo Edison przyczynił się do wynalezienia kamery filmowej., Podczas gdy Edison wydaje się, że począł pomysł i zainicjował eksperymenty, Dickson najwyraźniej przeprowadził większość eksperymentów, prowadząc większość współczesnych uczonych do przypisania Dicksonowi głównej Zasługi za przekształcenie koncepcji w praktyczną rzeczywistość. Laboratorium Edisona działało jednak jako organizacja kolaboracyjna. Asystenci laboratoryjni zostali przydzieleni do pracy przy wielu projektach, podczas gdy Edison nadzorował i angażował się w różne stopnie., Ostatecznie Edison podjął ważne decyzje i, jako „czarnoksiężnik z Zachodniej pomarańczy”, wziął wyłączne zasługi dla produktów swojego laboratorium.

pierwsze eksperymenty nad Kinetografem opierały się na koncepcji Edisona cylindra fonograficznego. Malutkie obrazy fotograficzne były umieszczane w sekwencji do cylindra, z myślą, że po obróceniu cylindra iluzja ruchu zostanie odtworzona za pomocą światła odbitego. Ostatecznie okazało się to niepraktyczne.

praca innych w terenie szybko skłoniła Edisona i jego pracowników do pójścia w innym kierunku., W Europie Edison spotkał francuskiego fizjologa Étienne 'a-Jules' a Marey ' a, który użył w swoim Chronofotografie ciągłej rolki filmu do wytworzenia sekwencji nieruchomych obrazów, ale brak rolek filmu o wystarczającej długości i trwałości do użycia w urządzeniu Filmowym opóźnił wynalazczy proces. Ten dylemat został wspomagany, gdy John Carbutt opracował powlekane emulsją arkusze celuloidowe, które zaczęły być używane w eksperymentach Edisona. Firma Eastman wyprodukowała później własną folię celuloidową, którą Dickson wkrótce kupił w dużych ilościach., W 1890 roku do Dicksona dołączył nowy asystent, William Heise, i obaj zaczęli opracowywać maszynę, która odsłoniła Pasek filmu w mechanizmie poziomego podawania.

prototyp kinetoskop został ostatecznie pokazany na zjeździe krajowej federacji klubów kobiecych 20 maja 1891 roku. Urządzenie było zarówno kamerą, jak i podglądem, A zastosowany film miał szerokość 18 mm. Według Davida Robinsona, który opisuje kinetoskop w swojej książce „From Peep Show to Palace: The Birth of American Film”, film ” przebiegał poziomo między dwiema szpulami, z ciągłą prędkością., Szybko poruszająca się migawka dawała przerywane ekspozycje, gdy aparat był używany jako kamera, i przerywane przebłyski pozytywu, gdy był używany jako widz-gdy widz patrzył przez tę samą przysłonę, która mieściła obiektyw aparatu.”

patent na Kinetograf (aparat fotograficzny) i kinetoskop (widz) został złożony 24 sierpnia 1891 roku.

kinetoskop Edisona, otwarty. Film był gwintowany na rolkach jako taśma continuo us., W tym patencie szerokość folii została określona jako 35 mm, a dopuszczono możliwość użycia cylindra.
kinetoskop Edisona, zamknięty. Widz patrzył przez obiektyw na górze maszyny, aby obejrzeć film.

kinetoskop został ukończony prawdopodobnie w 1892 roku. David Robinson pisze:

składał się z pionowej drewnianej szafki, 18 cali. x 27 w. x 4 ft., wysoki, z wizjerem z soczewkami powiększającymi w górnej części…Wewnątrz pudełka Folia, w ciągłym paśmie około 50 stóp, została ułożona wokół serii szpul. Duże, napędzane elektrycznie koło zębate w górnej części pudełka zawierało odpowiednie otwory zębate wykrawane w krawędziach folii, które w ten sposób ciągnęło się pod soczewką w ciągłym tempie. Pod filmem znajdowała się lampa elektryczna, a pomiędzy lampą a filmem obrotowa migawka z wąskim rozcięciem. Gdy każda klatka przechodziła pod obiektyw, migawka pozwalała na błysk światła tak krótki, że kadr wydawał się być zamrożony., Ta szybka seria pozornie nieruchomych kadrów pojawiła się, dzięki uporczywemu zjawisku widzenia, jako ruchomy obraz. (Od Peep Show do Palace, str. 34)

w tym momencie System podawania poziomego został zmieniony na taki, w którym film był podawany pionowo. Widz zajrzał do otworu na górze szafki, aby zobaczyć ruch obrazu. Pierwsza publiczna demonstracja kinetoskopu odbyła się w Brooklyn Institute of Arts and Sciences 9 maja 1893 roku.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *