Christopher McCandless, in full Christopher Johnson McCandless, byname Alexander Supertramp, (ur. 12 lutego 1968, El Segundo, Kalifornia, USA—znaleziony martwy 6 września 1992, Stampede Trail, Alaska) – Amerykański poszukiwacz przygód, który zmarł z głodu i prawdopodobnie otrucia w wieku 24 lat, podczas samotnego biwaku na odległym szlaku na Alasce., Jego śmierć wywołała kontrowersje, podziwiany przez niektórych jako idealista w tradycji Davida Thoreau I Lwa Tołstoja, ale ubliżany przez innych jako autodestrukcyjny.
McCandless urodził się w południowej Kalifornii. Jego ojciec był inżynierem lotniczym, który-wraz z drugą żoną, matką Christophera-stał się odnoszącym sukcesy przedsiębiorcą. Rodzina przeniosła się na Wschodnie Wybrzeże, gdy Christopher był jeszcze dzieckiem. Dorastał w Annandale w stanie Wirginia, na przedmieściach Waszyngtonu.,, a później udał się na Uniwersytet Emory, gdzie doskonalił się naukowo w historii i Antropologii i pisał dla gazety kampusowej. Zawsze chętny do podróży, pojechał do Fairbanks na Alasce, sam podczas jednego letniego urlopu. Wkrótce po otrzymaniu tytułu licencjata w maju 1990 r. przekazał swoje oszczędności na cele charytatywne, odciął komunikację z rodziną i wyjechał do Arizony, gdzie jego samochód został uszkodzony przez błyskawiczną powódź w pobliżu jeziora Mead. Niezrażony porzucił pojazd i wyruszył pieszo.
McCandless podróżował po zachodnich Stanach Zjednoczonych jako samozwańczy włóczęga., Czasami jeździł pociągami towarowymi, ale głównie autostopem. Jesienią 1990 zaprzyjaźnił się z Wayne ' em Westerbergiem, operatorem windy Zbożowej w Carthage w Dakocie Południowej. McCandless przez pewien czas pracował dla Westerberga, a następnie udał się na południe, wodując aluminiowy kajak na rzece Kolorado i wiosłując do Meksyku. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych spędził większość jesieni 1991 roku pracując w Restauracji McDonald ' s W Bullhead City w Arizonie. Przez pewien czas mieszkał w Salton City w Kalifornii, a następnie ponownie pojawił się w Kartaginie, gdzie zaplanował swoją Alaskańską przygodę.,
McCandless przejechał Autostopem przez Kanadę i dotarł do Fairbanks autostradą Alaska 25 kwietnia 1992 roku. Trzy dni później udał się na kolejną przejażdżkę na południowy zachód do Stampede Trail. Kierowca uważał go za źle przygotowanego do dłuższego pobytu w buszu, ponieważ McCandless przewoził niewiele ponad 10 funtów (4,5 kg) ryżu i kolekcję książek. Ponadto nie miał dobrej mapy, a jego .22 karabin był ogólnie uważany za niewystarczającą siłę ognia do polowania na zwierzynę grubą lub obrony przed niedźwiedziami., Pierwotnie McCandless planował udać się na zachód do Morza Beringa, ale ostatecznie schronił się w opuszczonym autobusie na mało uczęszczanym szlaku. Żył zabijając małe zwierzęta (i jednego łosia) oraz zbierając korzenie i jagody. W manifeście napisanym na sklejce i podpisanym przez Alexandra Supertrampa ogłosił się ” ekstremistą, estetycznym podróżnikiem, którego domem jest droga „i który stanął teraz przed” kulminacyjną walką, aby zabić fałszywą istotę wewnątrz i zwycięsko zakończyć duchową rewolucję.”
McCandless wróciłby do cywilizacji na początku lipca 1992 r., gdyby udało mu się przepłynąć Teklanikę, ale rzeka, którą z łatwością pokonał dwa miesiące wcześniej, była już spuchnięta śniegiem i wrócił do autobusu. Zmuszony do kontynuowania złej diety, osłabił się i zmarł w połowie sierpnia. Jego ciało, które ważyło zaledwie 30,4 kg, zostało odkryte przez myśliwych 6 września. Przyczyną śmierci był głód., Jednak w ostatnich dniach McCandless zapisał własne przekonanie, że nasiona dzikiego ziemniaka, czyli Eskimoskiego ziemniaka (Hedysarum alpinum), wyłączyły go. Badania przeprowadzone lata później na polecenie biografa Mccandlessa, Jona Krakauera i innych, zidentyfikowały najbardziej prawdopodobny czynnik szkody jako L-kanawaninę, aminokwas, który znajduje się w nasionach dzikiego ziemniaka i działa jako antymetabolit. Szczególne zagrożenie nie zostało właściwie rozpoznane za życia Mccandlessa. Jednak rola, jaką nasiona odegrały w jego śmierci, była przedmiotem dyskusji.,
książka Krakauera, Into The Wild (1996, aktualizacja 1997), jest głównym źródłem informacji o Mccandlessie. Książka została udramatyzowana w hollywoodzkim filmie (2007) pod tym samym tytułem, w reżyserii Seana Penna z Emile Hirschem w roli Mccandlessa. Książka i film zainspirowały wielu ludzi z różnych krajów do próby odwiedzenia autobusu, a wielu z niedoszłych pielgrzymów wymagało ratunku. Po śmierci dwóch takich poszukiwaczy (2010 i 2019) władze stanu Alaska usunęły autobus w 2020 roku i zabrały go do Muzeum północy w Fairbanks.