Chocking game
„gra duszenia” (CG) to poszukiwanie emocji. Jest to aktywność, w której samostrangulacja. lub uduszenie przez kogoś innego służy do ograniczenia z powodu kompresji naczyń szyjnych tlenu wchodzącego do mózgu, powodując krótki i intensywny stan euforyczny spowodowany niedotlenieniem mózgu.,
młodzi ludzie, którzy angażują się w to ryzykowne zachowanie, opisują doświadczenie przyjemności, które nazywa się „podnoszeniem” przed utratą przytomności. Wraz z przywróceniem przepływu krwi w mózgu i przywróceniem świadomości, ponadto następuje kolejny „wzrost”.
ten rodzaj uduszenia łączy dwa źródła euforii: przyjemność erotyczną i niedotlenienie (brak tlenu). Kiedy pozbawiasz mózg wystarczającej ilości tlenu, neurony zaczynają się napinać i wytwarzać glutaminian neuroprzekaźnika., Mózg reaguje na to, uwalniając bloker receptora (beta-endorfiny), aby zapobiec wychwytowi glutaminianu w szczelinie synaptycznej, zapobiegając przeciążeniu glutaminianem i dodatkowej utracie komórek mózgowych. Ta blokada receptora przyczynia się do świadomego, pół-halucynogennego stanu niedotlenienia.
uwalnianie β-endorfiny w podwzgórzu i przysadce mózgowej również przyczynia się do niedotlenienia euforii., Β-Endorfina służy jako naturalny ligand organizmu dla receptora opioidowego μ i aktywuje uwalnianie innego neuroprzekaźnika, dopaminy, szczególnie w brzusznym obszarze nakrywkowym śródmózgowia, który aktywuje obwody nagrody, dlatego może wystąpić rodzaj „dodatku” do tych zachowań.
aby osiągnąć stan hetero-lub samonaprowadzającej się nieświadomości, stosuje się różne metody: hiperwentylację, uduszenie chusteczkami lub bandażami lub rękami, ucisk klatki piersiowej, a przede wszystkim szyi., Ze względu na obfitość informacji na temat tej zagrażającej życiu praktyki, za pośrednictwem YouTube odnotowano wzrost liczby przypadków uduszenia z powodu fałszywej „normalizacji” aktywności i jej skutków: bóle głowy, zmiany w zachowaniu, splątanie, krótkotrwała utrata pamięci, powtarzające się epizody omdlenia, napady padaczkowe, krwotoki siatkówki, niewyraźne widzenie, uszkodzenia neurologiczne, a czasem śmierć.
według systematycznego przeglądu literatury naukowej częstość występowania udziału w tej praktyce wynosi 7,4%., od ludności. Zwłaszcza u nastolatków płci męskiej (chociaż nie powtarza się to we wszystkich badaniach). Ta praktyka jest jednoznacznie związana ze zwiększonym poziomem objawów depresyjnych i zaburzeń opozycyjnych lub opozycyjnych. Zgodnie z tym modelem wpływającym na regulację emocjonalną, gra zadławienia jest często próbą zmniejszenia uczuć depresyjnych (w tym negatywnych emocji) lub dysforycznego wpływu przywiązania (nastolatki są ciągle wściekłe i zestresowane „ze światem”).