cechy fizyczne:
orki mają uderzające Czarne ubarwienie z szaro-białym siodełkiem i białym brzuchem. Podobnie jak ich kuzyni delfinów, mają stożkowatą głowę z małym dziobem i 10-13 stożkowymi zębami na górnej i dolnej szczęce. Mają płetwy piersiowe w kształcie wiosła i wyraźną płetwę grzbietową (zakrzywioną u samic i niedojrzałych samców; prostą i do około sześciu stóp wysokości u samców). Płetwa grzbietowa samca orki osiąga pełną wysokość w wieku 15-25 lat.,
Identyfikacja:
unikalne oznaczenia i kształt płetwy grzbietowej pozwalają personelowi badawczemu wielorybów zidentyfikować poszczególne orki. Płetwa grzbietowa wieloryba różni się kształtem i wielkością, często z charakterystycznymi nacięciami i bliznami. Siodło również różni się od wieloryba do wieloryba kształtem, rozmiarem, kolorem i bliznami. W przypadku orków zamieszkujących Południe, indywidualna identyfikacja pozwala personelowi CWR na prowadzenie dokładnego spisu ludności; rozliczanie każdego wieloryba w skali rocznej.,
Taksonomia:
Królestwo: Animalia
Phylum: Chordata
Klasa: Mammalia
rząd: Cetacea
Podrząd: Odontoceti
Nadrodzina: Delphinoidea
Rodzina: Delphinidae
orki należą do podrzędu odontoceti, czyli waleni zębatych; określane jako odontocetes. Odontocetes różnią się od innych waleni (wieloryby i delfiny) tym, że mają zęby zamiast bali (jak w przypadku humbaków i waleni szarych). Orki (orki) – jeden z 35 gatunków oceanicznych delfinów z rodziny Delfinowatych (Delphinidae)., Chociaż są one określane jako wieloryby, orki są w rzeczywistości największym członkiem rodziny delfinów i są fizjologicznie podobne do delfinów. Inne podobne gatunki to karłowate orki, fałszywe orki i wieloryby pilotowe.
migracja:
chociaż orki mają tendencję do agregowania się w zimnej wodzie, żyją we wszystkich oceanach świata, od Antarktydy po tropiki. W przeciwieństwie do innych wielorybów, które podążają za przewidywalnymi sezonowymi wzorcami migracji, orki mają tendencję do chodzenia tam, gdzie znajduje się ich źródło pożywienia, co sprawia, że ich wzorce ruchowe są znacznie mniej przewidywalne., Migracje łososia lub śledzia sezonowo wpływają na rozmieszczenie niektórych orków. Inne ekotypy orki (np. Przechodnie) poruszają się w odpowiedzi na lokalizację ich zdobyczy ssaków morskich, takich jak foki i lwy morskie.
Historia naturalna:
cykl życia orków jest podobny do cyklu życia ludzi. Samice orków dojrzewają w wieku około 15 lat. Wśród orków zamieszkujących Południe, najmłodszą znaną matką jest J37. Krycie i wycielenie odbywa się przez cały rok. Ciąża waha się od 15 do 18 miesięcy. Samice osiągają dojrzałość płciową we wczesnych latach młodzieńczych., Przeciętny wskaźnik porodu wynosi obecnie jedno zdolne do życia cielę na samicę co 9 lub 10 lat. Samice rozmnażają się do około 40 roku życia. Śmiertelność cieląt jest wysoka w pierwszym roku życia – około 37% -50% wszystkich obumarłych cieląt. Cielęta zazwyczaj karmią się do drugiego roku życia, ale zaczynają jeść stałe pokarmy około pierwszego roku życia.
średnia długość życia samic orków na wolności wynosi 50 lat, a kilka osobników żyje nawet 80-100 lat (szacunkowo).
samce orków osiągają dojrzałość płciową w wieku 25 lat., W wieku od 12 do 15 lat ich płetwa grzbietowa zaczyna rosnąć wyższa i prostsza, co wskazuje na początek dojrzałości płciowej. Orki zazwyczaj łączą się w pary dopiero po 20. roku życia. Samce na wolności żyją średnio 29 lat, maksymalnie do 50-60 lat. J1, który zmarł w 2010 roku, szacowano na 59 lat.
długość życia orki w niewoli jest zazwyczaj znacznie krótsza, często o 25 lat lub więcej.