Santa Croce, przebudowana dla Zakonu Franciszkanów w 1294 roku przez Arnolfo di Cambio, jest miejscem pochówku wielkich i dobrych we Florencji. Michał Anioł jest pochowany w Santa Croce, podobnie jak Rossini, Machiavelli i urodzony w pisanie Galileo Galilei, który był sądzony przez Inkwizycję i nie został dopuszczony do chrześcijańskiego pochówku aż do 1737, 95 lat po jego śmierci. Znajduje się tam również pomnik Dantego, ale jego sarkofag jest pusty (w rzeczywistości jest pochowany w Rawennie, gdy został wygnany z Florencji).,

w Santa Croce znajduje się ogromne bogactwo artystyczne; freski (1380) autorstwa Gaddiego w Cappella Maggiore opowiadają historię Krzyża Świętego, „santa croce”, a piękne freski Giotta w kaplicach Bardiego i Peruzziego pokazują sceny z życia św. Franciszka i św. Jana Ewangelisty. Niezwykły relief, Zwiastowanie, w złoconym wapieniu autorstwa Donatello zdobi południową ścianę nawy. Nie przegap pomnika dziewiętnastowiecznego dramaturga Giovanniego Battisty Niccoliniego po lewej stronie wejścia, który miał być inspiracją dla Statui Wolności.,

poniżej przygotowaliśmy mini przewodnik po najważniejszych miejscach Kościoła, jak przejść przez Jego święte ściany. Aby uzyskać więcej informacji na temat godzin otwarcia i biletów, Zobacz lewy pasek nawigacyjny.

Kościół Santa Croce został poważnie dotknięty przez powódź w 1966 roku, płyta przypływu pokazuje, jak daleko w górę na filarach i ścianach.

tylko na co patrzysz?

Santa Croce, ustawione poza murami miasta (link do artykułu) do … jest jednym z bardziej znanych i rozpoznawalnych kościołów w mieście Florencja., Zanim zagłębimy się w wnętrze-oto kilka dat na początek:

oryginalna struktura pochodzi z 1212 roku, kiedy św. Franciszek z Asyżu odwiedził Florencję, później wraz z grupą swoich zwolenników osiedlił się w mieście, wybierając niegościnny, bagnisty obszar tuż za murami miasta. Ta oryginalna baza architektoniczna została ponownie odkryta po powodzi w 1966 roku.,

obecna budowa rozpoczęła się 3 Maja 1294 lub 1295 (rok nie jest pewny) Budowa obecnego kościoła rozpoczęła się i trwała lata, aby zakończyć

zewnątrz kościoła jest pokryta polichromowaną marmurową fasadą dodaną w 1863 roku i opłaconą przez angielskiego dobroczyńcę, Sir Francisa Sloane. Wygląda na Piazza Santa Croce, który jest miejscem corocznego meczu piłki nożnej w średniowiecznym stroju, Calcio Storico Fiorentino.,

Dzwonnica

Santa Croce stone

Florentyńczycy zawsze obnosili się ze swoim bezczelnym poczuciem humoru, często określali dzwonnicę, która stała niedokończona przez ponad 100 lat, jako „il sasso” lub kamień. Ponad 78 metrów wysokości. znajduje się na prawo od kościoła w obrębie klasztoru. Oryginalna dzwonnica zbudowana nad apsydą Kościoła upadła w 1512 roku i Francesco da Sangallo został poproszony o zaprojektowanie kolejnej, ale wkrótce została przerwana z powodu braku funduszy., Wszystko stanęło w miejscu aż do 1800 roku, kiedy to został ostatecznie zakończony.

Krypta

odkryta po powodzi w 1844 roku i używana jako magazyn do 1930 roku jako pomnik wojenny. Interwencje mające na celu przekształcenie fundamentów w świątynię przeprowadził w 1934 roku Alfredo Lensi.

16 kaplic

istnieje szesnaście kaplic rodzinnych, które pomagają skomponować bazylikę Santa Croce, uważaną za największy kościół franciszkański na świecie, a legenda mówi, że Santa Croce został założony przez samego św. Franciszka., Zamożne rodziny zazwyczaj miały kaplice zbudowane i udekorowane na ich cześć (i często, aby udobruchać kościół lub prosić o przebaczenie za grzechy, których nie chcieli przestać popełniać) i poświęcone ulubionemu Świętemu. Poniżej znajdują się najciekawsze niektóre z bardziej znanych kaplic.

prezbiterium

za ołtarzem głównym znajduje się dzieło Agnolo Gaddiego (ok.,1350-1396), freski przedstawiające legendę o prawdziwym Krzyżu, legendę o drzewie z ogrodu Eden, który staje się Krzyżem, na którym ukrzyżowano Jezusa Chrystusa, o czym mówi nam historia opowiedziana w Księdze Złota legenda. Książka starała się skompilować tradycyjną wiedzę o wszystkich świętych czczonych w czasie kompilacji (1280) i została uznana za średniowieczny „bestseller” nawet sprzedając Biblię w pewnym momencie., Możesz przeczytać historię tak, jakby była” fumetti ” lub przedstawiona w sposób komiksowy; bloki obrazów, które można „czytać”, począwszy od górnej ściany prawej strony do dołu.

Kaplica Bardi di „Mangona” lub „Vernio”

znajduje się na lewo od prezbiterium, ta kaplica przedstawia dzieła San Silvestro, który był konsekrowany biskup Rzymu, a tym samym Papieża, stanowisko piastował przez dwadzieścia jeden lat (od 31 stycznia 314 do swojej śmierci w 335)., Pontyfikat św. Sylwestra zbiegł się w czasie z długim Imperium Konstantyna i, jak również wtedy, gdy Cesarstwo stawiało pierwsze kroki od pogaństwa do chrześcijaństwa. Dzięki kolorom i wielu szczegółowym aktorom, fresk nie tylko przyciąga uwagę, ale także krucyfiks Donatello, powszechnie nazywany krucyfiksem” rolnika „lub znanym również jako” Oracz ” ze względu na rustykalny, chłopski wygląd figury Chrystusa.,

kaplica Castellani

wewnątrz tych świętych murów znajdują się kaplice, pomniki, tablice i Grobowce, aby upamiętnić wielu ludzi, którzy przeszli przez Florencję., Kaplica Castellani w szczególności honoruje Ludwikę z Stolberg-Gedern:

, która na nowo zdefiniowała granice XVIII-wiecznych ról płciowych, rezygnując z życia „księżniczki” i powiązań, jakie zapewniała jej pozycja rodzinna męża, aby uchronić się przed nadużyciami domowymi i wykorzystała ugodę finansową z separacji prawnej, aby założyć dom i salon intelektualny ze swoim włoskim kochankiem.,

jej pomnik w Santa Croce poetycko zapewnia jej życie w wieczności ze swoim florenckim kochankiem, którego grób znajduje się pomiędzy Michelangelo i Machiavellym.

kaplica Baroncelli

niektórzy mogą rozpoznać tę nazwę od spisku Pazziego, zbrodni tak niesamowitej, że jest ona zapisana jako jedna z najbardziej ohydnych w historii Florencji; Bernardo Baroncelli podczas mszy w katedrze we Florencji umieścił sztylet w piersi Giuliana Medyceusza. Wydarzenie to miało miejsce lata po rzeźbie Giovanniego di Balduccio (ok., 1290-po 1339) uczynił je grobowcem dla potężnej rodziny Bandini Baroncelli.

jednak jest to najprawdopodobniej dzieło Taddeo Gaddi (ok. 1290 – 1366), które oczaruje: życie Dziewicy. Tam artysta Gaddi był wiernym uczniem Giotta i używał mistrzowskiej formy ekspresji w kolorach i ruchu, do której dodał osobisty eksperyment w postaci „architektonicznych tła” lub tego, co możemy nazwać martwą naturą., Jego stlye było mieszanką Giotta i akcentów, których użył do:

renderowanie perspektywy budynków i przedstawianie trójwymiarowych obiektów, takich jak fałszywe nisze z przedmiotami liturgicznymi …

kaplica Peruzziego

to dzieło sztuki, które zostało utracone, a następnie ponownie odnalezione, jest równie ważne, jak to, co się stało.jako rodzina, która go zleciła, rodzina Peruzzi., Ta sama rodzina, która kontrolowała bank Peruzzi, który „był drugim co do wielkości w Europie, z piętnastoma oddziałami od Bliskiego Wschodu po Londyn” – cała ta władza, zanim Medyceusze zaczęli się wspinać do władzy. Artysta, Giotto, skromny pasterz z Mugell, swoim nowym stylem zrewolucjonizował styl, zerwał z tradycyjnym stylem bizantyjskim i wprowadził technikę precyzyjnego rysowania z życia. Kaplica

została poświęcona Świętym Janowi Chrzcicielowi i Janowi Ewangeliście., Obraz zdobiący ściany był pierwszą interwencją Giotta w Santa Croce, która przypuszczalnie datowana jest na lata 1317-1320

freski znajdują się w drugiej kaplicy po prawej stronie prezbiterium. Ze względu na odmienne podejście do nakładania kolorów fresk nie utrzymał się tak dobrze jak pozostałe; cykl przedstawia równoległe historie św. Jana Chrzciciela na lewej ścianie i św. Jana Ewangelisty na prawej ścianie.,

kaplica Bardiego

znajdująca się pomiędzy prezbiterium (główną kaplicą) a kaplicą Peruzziego freski Giotta poświęcone były życiu świętego Franciszka w sześciu odcinkach. Podobnie jak w przypadku sąsiedniej kaplicy Peruzziego, freski te zostały również namalowane w XVIII wieku, odkryte na nowo w XIX wieku, a następnie przerobione – jak to miało miejsce w tamtych czasach. Dzisiejsze prace renowacyjne przyjmują zupełnie inne podejście, próbując odzyskać to, co jest możliwe, zamiast odtwarzać to, co uważano za tam.,

Giotto przedstawia tu tylko 7 scen z życia świętego, a narracja ułożona jest dość nietypowo. Historia zaczyna się na górnej lewej ścianie, gdzie św. Franciszek wyrzeka się Ojca. Kontynuuje się przez kaplicę do prawej górnej ściany za zgodą reguły Franciszkańskiej, przechodzi w dół prawą ścianą do próby przez ogień, przez kaplicę ponownie do lewej ściany do pojawienia się w Arles, w dół lewą ścianą do śmierci św. Franciszka, a następnie ponownie do pośmiertnych wizji księdza Agostino i biskupa z Asyżu.,

zakrystia

to pomieszczenie przeznaczone do przygotowania kapłana do nabożeństwa, w którym przechowywane są szaty i przedmioty kultu.

Klasztor

w Santa Croce znajdują się trzy krużganki, „kryty spacer po klasztorze, klasztorze, kolegium lub katedrze, zazwyczaj z otwartą kolumnadą”, każdy zbudowany w innym momencie czasu. Ta przestrzeń była odizolowana od szaleńczego miejskiego życia i obowiązków mnichów w kościele i była idealnym miejscem do cichej kontemplacji, modlitwy i medytacji.,

Klasztor Arnolfo: znany również jako klasztor zmarłych, ponieważ posiadał kilka grobów. Cmentarz stał się później ogrodem otoczonym klasycystycznym cyprysem. (obecnie wyjście z wizyty w kościele) zbudowany przez Arnolfo di Cambio (daty) ten sam człowiek odpowiedzialny za Castello di Poppi i podłogę dla Palazzo Vecchio

Primo Chiostro: zaprojektowany przez tego samego człowieka, Brunelleschi, który projektował i nadzorował budowę kopuły w katedrze, jednak nie został ukończony aż długo po jego śmierci.,

jest to jeden z najbardziej harmonijnych budynków renesansu florenckiego i jest ozdobiony nie freskami, ale glazurowanymi okrągłymi terakotami, wykonanymi przez Luca della Robbia i jego zwolenników.

starożytny klasztor, znajduje się w cieniu dzwonnicy, z cyprysami i grobowcami, z którego ten klasztor jako pierwszy wyszedł.,

Kaplica Pazziego

idealna przestrzeń o harmonijnych proporcjach

kaplica, używana jako kapituła przez braci Santa Croce, poprzedzona jest atrium, rodzajem holu wejściowego, wspartym na sześciu kolumnach korynckich umieszczonych obok łuku centralnego. Jest to prostokątny układ składający się z jednego kwadratowego pomieszczenia, nakrytego kopułą w kształcie parasola, oraz dwóch stron pozostałej przestrzeni, z których każda przykryta jest sklepieniem kolebkowym z okrągłymi oknami.

…,tutaj znajdziesz kwintesencję Brunelleschi kaplica nie jest duża, ale wydaje się trzymać cztery zakątki ziemi…

Grobowce & Cenotaph

przy tak wielu rzeczach, które czynią ten kościół wyjątkowym (Sztuka, Architektura, Historia), może być tak, że jego reputacja jako miejsca ostatecznego spoczynku dla tak wielu ważnych nazw w czasie, które naprawdę odróżniają ten kościół od innych we Florencji.,

jednak wraz z budową grobowca Michała Anioła Bazylika stała się ulubionym miejscem spoczynku włoskich wielkich i zyskała tytuł „świątyni chwały włoskiej.”

Michelangelo Buonarroti

pozycja: wejście frontowe, po prawej stronie na początku nawy bocznej

legenda głosi, że renesansowy mistrz wybrał to miejsce, aby pierwszą rzeczą, jaką zobaczy w Dniu Sądu, kiedy groby zmarłych się otworzą, była kopuła Brunelleschiego przez otwarte drzwi Santa Croce.,

miejsce pochówku Michała Anioła zostało zbudowane w latach 1564/1574, (zaprojektowane przez Giorgio Vasari). Otoczony jest trzema alegorycznymi posągami reprezentującymi jego artystyczne atuty: Malarstwo (Giovan Battista Lorenzi), rzeźbę (Valerio Cioli) i architekturę (Giovan Battista Lorenzi). Michał Anioł zmarł w 1564 roku w Rzymie, kilka kilometrów od Santa Croce, ale to nie zniechęciło jego wielbicieli – którzy podobno ukradli jego kości, aby zostały pochowane we Florencji.,

Dante Alighieri

pozycja: wejście frontowe, po prawej stronie, tylko trzecia droga w boczną nawę

Ten niesamowity poeta Toskański został wygnany z Florencji za swoją działalność polityczną w 1302 roku i nie pozwolono mu wrócić. I jeśli zapytacie, nawet jeśli domagają się zwrotu jego fizycznych szczątków, nadal nie wybaczyli mu jego „niedyskrecji”. To nie jest do końca Grobowiec, ale Cenotaf: pusty grób lub pomnik wzniesiony na cześć osoby lub grupy ludzi, których szczątki znajdują się gdzie indziej.,

Niccolò Machiavelli

pozycja: wejście frontowe, po prawej stronie, w połowie nawy bocznej

inny siedzący obywatel, któremu udało się zdenerwować miasto, który dał mu karierę i dom (jak Dante). Chociaż Machiavelli zmarł w 1527 roku, jego grobowiec został zbudowany dopiero w 1787 roku, podobnie jak jego słynna książka „Książę”, która nie została opublikowana aż do ponad 10 lat po jego śmierci. Nosi napis: „Tanto nomini nullum par eulogium” lub ” Żadna Elegia nie jest równa takiemu imieniu.,”

Galileo Galilei

pozycja: przednie wejście, po lewej

chociaż nie jest on rodowitym mieszkańcem tego miasta, spędził późniejszą część swojego życia we Florencji pod patronatem Medyceuszy, dając mu specjalny status – przynajmniej dla niektórych. To było jego wierzenia o Ziemi krążącej wokół Słońca, który stworzył sporo problemów, nawet w śmierci, gdy nie pozwolono chrześcijańskiego pochówku. Jego pomnik powstał dopiero w 1737 roku, kiedy to jego szczątki zostały ostatecznie dopuszczone do zamieszkania w kościele.,

Muzeum

kolekcja dzieł sztuki, która naprawdę honoruje lata arcydzieł we Florencji. Ceramika Della Robbia do fresków Jacopo Ligozziego, Andrei Orcagny i innych dzieł Donatello.

Zobacz zdjęcia kościoła Santa Croce! „

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *