osoby popełniają błąd kosztów zatopionych, gdy kontynuują działania lub działania w wyniku wcześniej zainwestowanych zasobów (czasu, pieniędzy lub wysiłku) (Arkes & Blumer, 1985). Ten błąd, który jest związany z niechęcią do strat i tendencją do status quo, może być również postrzegany jako tendencja wynikająca z ciągłego zaangażowania.
na przykład, osoby czasami zamawiają zbyt dużo jedzenia, a następnie jedzą zbyt dużo, aby „zdobyć wartość swoich pieniędzy”., Podobnie, osoba może mieć bilet za 20 dolarów na koncert, a następnie jeździć godzinami przez zamieć, tylko dlatego, że czuje, że musi wziąć udział ze względu na dokonaną początkową inwestycję. Jeśli koszty przewyższają korzyści, poniesione dodatkowe koszty (niedogodności, czas, a nawet pieniądze) są przechowywane na innym rachunku psychicznym niż ten związany z transakcją biletową (Thaler, 1999).
badania sugerują, że szczury, myszy i ludzie są wrażliwi na koszty zatopione po podjęciu decyzji o przyznaniu nagrody (Sweis et al., 2018).
Arkes, H. R.,, & Blumer, C. (1985), the psychology of thought costs. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 35, 124-140.
Mentalna Rachunkowość ma znaczenie. Journal of Behavioral Decision Making, 12, 183-206.