Alessandro Volta odniósł sukces w kilku projektach badawczych w swoim życiu. Na przykład odkrył i wyizolował metan i udoskonalił elektrofor, który wynalazł Johan Carl Wilcke, wytwarzając ładunek elektrostatyczny. Niemniej jednak wielkim wkładem Volty w naukę i ludzkość było jego odkrycie stos Volty.,
pod koniec XVIII wieku praktycznie nic nie było wiadomo o elektryczności, a jego badania skupiały się prawie wyłącznie na elektryczności statycznej. W 1780 Luigi Galvani zaobserwował, że prąd elektryczny powstaje, gdy dwa różne metale są połączone szeregowo z mięśniami Żabiej nogi. Zainteresowany odkryciem Galvaniego, Volta zaczął eksperymentować z samymi metalami i doszedł do wniosku, że zwierzęca tkanka mięśniowa nie jest konieczna do wytwarzania prądu elektrycznego., W 1800 roku z powodzeniem przeprowadził demonstrację pokazującą, jak funkcjonował pierwszy stos elektryczny, udowadniając tym samym swoją tezę.
stos wykonany był z krążków srebra (lub miedzi) i cynku w naprzemiennych warstwach oddzielonych tekturowymi krążkami nasączonymi solanką. Kiedy górne i dolne styki były połączone za pomocą przewodu, prąd elektryczny przepływał przez system i był to stały przepływ, w przeciwieństwie do słoika Leiden, który przechowywał elektryczność statyczną i uwalniał ją w jednym rozładowaniu, gdy jego wewnętrzne i zewnętrzne powłoki były zwarte.,
dzięki wynalazkowi Volty fizycy mogli wtedy pracować z prądami elektrycznymi, które mogli uruchamiać i zatrzymywać do woli. Co więcej, możliwe było zwiększenie lub zmniejszenie prądu poprzez dodawanie lub usuwanie dysków.
niedługo potem inni badacze odkryli, że prąd elektryczny generowany przez stosy fotowoltaiczne może być używany do rozkładu wody na wodór i tlen. Była to tylko jedna z możliwości, która dzięki swoim zastosowaniom otworzyła kolejne pole do badań naukowych.