32 niepokojące Zdjęcia życia w sowieckich więzieniach Gułagu

za panowania Józefa Stalina 14 milionów ludzi trafiło do sowieckiego gułagu, gdzie zostali zmuszeni do pracy dosłownie na śmierć.

Wikimedia Commons

w czasach Stalina, jedno złe słowo może się skończyć, gdy tajna policja stanie u twoich drzwi, gotowa zaciągnąć Cię do sowieckiego gułagu – jednego z wielu obozów pracy przymusowej, w których więźniowie pracowali aż do śmierci., Historycy szacują, że prawie 14 milionów ludzi zostało wtrąconych do więzienia w gułagu za panowania Stalina.

niektórzy byli więźniami politycznymi, aresztowani za wypowiadanie się przeciwko reżimowi Sowieckiemu. Inni byli przestępcami i złodziejami. A niektórzy byli zwykłymi ludźmi, przyłapani na łamaniu niemiłych słów o radzieckim urzędniku.

jeszcze więcej więźniów pochodziło z podbitych przez Europę krajów Bloku Wschodniego, które podporządkowano reżimowi Sowieckiemu., Rodziny księży, profesorów i ważnych osobistości były gromadzone i wysyłane do obozów pracy, trzymając ich z dala, podczas gdy Związek Radziecki systematycznie wymazywał ich kulturę.

gdziekolwiek pochodzili więźniowie gułagu, ich los był taki sam: przełomowa praca w mroźnych miejscach, z niewielką ochroną przed żywiołami i mniejszą ilością żywności. Te zdjęcia opowiadają ich historię.,>

32 niepokojące zdjęcia życia w radzieckim GUŁAGU, więzienie

zobacz galerię

historia sowiecki GUŁAG

Historia ciężkiej obozów pracy w Rosji można kontynuować jeszcze długo., Wczesne przykłady systemu karnego opartego na pracy sięgają Imperium Rosyjskiego, kiedy Car założył pierwsze obozy „katorga” w XVII wieku.

Katorga to określenie wyroku sądowego, który zesłał skazanych na Syberię lub na Rosyjski Daleki Wschód, gdzie było niewiele osób i mniej miast. Tam więźniowie byli zmuszani do pracy na głęboko słabo rozwiniętej infrastrukturze regionu — pracy, której nikt nie podejmował dobrowolnie.

ale to rząd Włodzimierza Lenina przekształcił Sowiecki system gułagu i wdrożył go na masową skalę.,

Po rewolucji październikowej w 1917 roku przywódcy komunistyczni odkryli, że wokół Rosji krążą niebezpieczne ideologie i ludzie — i nikt nie wiedział, jak fatalna może być inspirująca Nowa ideologia lepsza niż przywódcy rewolucji rosyjskiej.

zdecydowali, że najlepiej będzie, jeśli ci, którzy nie zgadzają się z nowym porządkiem, znajdą się gdzie indziej — i jeśli państwo może jednocześnie czerpać zyski z wolnej pracy, tym lepiej.,

publicznie odnosiliby się do zaktualizowanego systemu katorgi jako kampanii „reedukacji”; poprzez ciężką pracę, nieufne elementy społeczeństwa nauczyłyby się szanować zwykłych ludzi i kochać nową dyktaturę proletariatu.

podczas rządów Lenina pojawiły się pytania zarówno o moralność, jak i skuteczność wykorzystywania pracy przymusowej do sprowadzania wygnanych robotników do Komunistycznej owczarni. Wątpliwości te nie powstrzymały rozprzestrzeniania się nowych obozów pracy — ale postęp był stosunkowo powolny.

To wszystko zmieniło się, gdy Józef Stalin przejął władzę po śmierci Lenina w 1924 roku., Pod rządami Stalina sowieckie więzienia Gułag stały się koszmarem o historycznych rozmiarach.

Stalin przekształca Sowiecki Gułag

słowo „Gułag” narodziło się jako akronim. Oznaczało to Glavnoe Upravlenie Lagerei, czyli w języku angielskim główną administrację obozu.

dwa czynniki skłoniły Stalina do rozbudowy więzień gułagu w bezlitosnym tempie. Pierwszym z nich była rozpaczliwa potrzeba industrializacji Związku Radzieckiego.,

chociaż motywy ekonomiczne stojące za nowymi obozami pracy więziennej były dyskutowane-niektórzy historycy uważają, że wzrost gospodarczy był po prostu wygodnym atutem planu, podczas gdy inni uważają, że pomógł doprowadzić do aresztowań-niewielu zaprzecza, że praca więzienna odegrała znaczącą rolę w nowej zdolności Związku Radzieckiego do pozyskiwania zasobów naturalnych i podejmowania ogromnych projektów budowlanych.

drugą siłą w pracy była wielka Czystka Stalina, nazywana czasem wielkim terrorem. To było stłumienie wszelkich form niezgody-realnej i wyobrażonej.,

gdy Stalin starał się umocnić swoją władzę, podejrzenia padały na członków partii, „bogatych” chłopów zwanych kułakami, naukowców, a każdy, kto mówił, że szemrał słowo przeciwko obecnemu kierunkowi kraju. W najgorszych dniach czystki wystarczyło po prostu być spokrewnionym z dysydentem — żaden mężczyzna, kobieta czy dziecko nie były ponad podejrzeniami.

w ciągu dwóch lat na miejscu stracono około 750 tysięcy osób. Jeszcze milion uciekło przed egzekucją, ale wysłano je do gułagów.

Życie codzienne w sowieckim Gułagu

w obozach pracy przymusowej warunki były brutalne. Więźniowie byli ledwo nakarmieni., Pojawiły się nawet historie mówiące, że więźniowie zostali złapani na polowaniu na szczury i dzikie psy, chwytając każdą żywą rzecz, jaką mogą znaleźć do jedzenia.

głodując, pracowali dosłownie do kości, używając zazwyczaj przestarzałych zapasów do wykonywania intensywnej pracy. Sowiecki system gułagu, zamiast polegać na drogiej technologii, postawił na problem czystą siłę milionów ludzi z prymitywnymi młotami. Więźniowie pracowali aż do upadku, często dosłownie padając trupami.,

Ci robotnicy pracowali nad ogromnymi projektami, w tym kanałem Moskwa–Wołga, kanałem Morza Białego–Bałtyku i autostradą Kołyma. Dzisiaj autostrada ta jest znana jako „droga Kości”, ponieważ tak wielu robotników zmarło ją budując, że wykorzystali swoje kości w fundamencie tej drogi.

nie było wyjątków dla kobiet, z których wiele zostało uwięzionych tylko z powodu wyimaginowanych zbrodni swoich mężów lub ojców. Ich relacje są jednymi z najbardziej wstrząsających, jakie pojawiły się w więzieniach gułagu.,

kobiety w Gułag

choć kobiety oprócz mężczyzn przebywały w barakach, życie obozowe niewiele robiło, aby naprawdę rozdzielić płeć. Więźniarki były często ofiarami gwałtów i przemocy z rąk zarówno więźniów, jak i strażników. Wielu donosi, że najskuteczniejszą strategią przetrwania było wzięcie ” męża więziennego — – mężczyzny, który wymieniałby ochronę lub racje na seksualne przysługi.

gdyby kobieta miała dzieci, musiałaby podzielić własne racje żywnościowe, aby je nakarmić — czasami nawet 140 gramów chleba dziennie.,

ale dla niektórych więźniarek pozwolenie na utrzymanie dzieci było błogosławieństwem; wiele dzieci gułagu zostało wysłanych do odległych sierocińców. Ich dokumenty były często gubione lub niszczone, przez co Zjazd któregoś dnia był prawie niemożliwy.

Po śmierci Stalina w 1953 roku zapał, który co roku wysyłał tysiące więźniów do gułagu, zanikł. Nikita Chruszczow, następny do przejęcia władzy, potępił wiele Polityki Stalina, a oddzielne rozkazy uwolniły uwięzionych za drobne zbrodnie i dysydentów politycznych.,

zanim ostatni Sowiecki Gułag zamknął swoje bramy, zginęły miliony. Niektórzy pracowali na śmierć, niektórzy głodowali, a inni zostali po prostu wyciągnięci do lasu i rozstrzelani. Jest mało prawdopodobne, aby świat kiedykolwiek miał dokładną liczbę ofiar w obozach.

choć następcy Stalina rządzili łagodniejszą ręką, szkoda została wyrządzona. Intelektualni i kulturalni przywódcy zostali wymordowani, a ludzie nauczyli się żyć w strachu.,

Po przeczytaniu o więzieniach gułagu w Związku Radzieckim, Obejrzyj zdjęcia opuszczonych radzieckich pomników i fascynujące sowieckie plakaty propagandowe.