(The Treason of Images – René Magritte)
de eerste keer dat ik dit schilderij van de surrealistische kunstenaar René Magritte zag was ik in mijn laatste middelbare schooljaar. Het veroorzaakte veel verwarring in mij. Het heeft niets anders dan een pijp met daaronder een zin die zegt “Ceci n’ est pas une pipe” (vertaald: Dit is geen pijp). Nou … waarom is dat in hemelsnaam geen pijp als wat ik zie inderdaad een pijp is?, In eerste instantie probeerde ik een onbestaande verborgen betekenis te ontcijferen om gecamoufleerde vormen te vinden die bewees waarom dat geen pijp was. Het gaf me nogal hoofdpijn, en een paar jaar later zag ik hetzelfde schilderij weer in een diavoorstelling mijn leraar frans geüpload naar de website van de cursus. Ik was erg gefrustreerd dus vroeg ik direct aan mijn professor: waarom IS dit geen pijp? Hij legde mij de hele filosofie achter René Magritte ‘ s surrealistische kunst uit, maar voordat ik in detail Inga, kan ik u alvast laten inzien dat dit inderdaad geen pijp is: het is eigenlijk een schilderij van een pijp.,
Magritte werd in 1898 in België geboren. Hij ontmoette Andre Breton, een van de oprichters van de surrealistische beweging, in 1927 (Renemagritte.org). door die jaren in historische context te plaatsen kijken we naar een generatie die leefde aan het einde van de Eerste Wereldoorlog en zich bewoog naar het begin van de Tweede Wereldoorlog.het algemene gevoel onder de mensen was van onzekerheid. Er was optimisme met het einde van de oorlog, maar ook een grote depressie voor de instabiliteit die het achterliet., Tegelijkertijd was het een tijdperk van nieuwe ontwikkelingen in wetenschappelijke theorieën zoals kwantumfysica en psychoanalyse, met name het werk van Sigmund Freud (Chamorro Benet). Het was een wereld van dingen die niet logisch waren, maar het gaf een nieuwe dimensie aan de manieren om ernaar te kijken, vooral door de realiteit in twijfel te trekken door deze botsing van gebeurtenissen. De wereld gaf geboorte aan het concept van surrealistisch zijn.,
Magritte ‘ s kunst heeft iets gemeen met de rest van de surrealistische kunstenaars: zijn kunst is het naast elkaar plaatsen van elementen die samen geen rationele zin hebben, maar de waarde van de interpretatie ervan ligt in de reactie van de geest van elke toeschouwer ten opzichte van de relatie van die elementen. Magritte ‘ s benadering is meer conceptueel. Hij legt uit hoe we dingen definiëren aan de hand van het woord dat we gebruiken om ze een naam te geven, waardoor een woord-beeldreeks van conflicten ontstaat. Bijvoorbeeld, we denken dat we weten wat een schoen is vanwege de definitie die we geven aan het woord., Maar wat als we de naam schoen vervangen door”maan”? Dat doet Magritte in zijn schilderij * “La Clef des Sognes II” (1930). We zien zes eenvoudige objecten en daaronder staat een woord geschreven dat blijkbaar niets te maken heeft met het plaatje erboven, waardoor de kijker gedwongen wordt na te denken over de relatie die we hebben met wat we zien en wat we weten. Net als in zijn schilderij “Het verraad van beelden” probeert Magritte te laten zien hoe het er niet toe doet hoe we het object noemen, het woord zal nooit één zijn met de fysieke werkelijkheid van het object., In het algemeen,
Bron van de afbeelding:
Magritte publiceerde een artikel in het surrealistische tijdschrift La Révolution Surréaliste getiteld “Les Mots et Les Images” (vertaald: woorden en beelden), waarin hij het conflict dat hij presenteert over “het verraad van beelden” (Dingemanse) uitbreidt. Hier zijn enkele van zijn observaties en Illustraties:
– Een object is niet zo afhankelijk van zijn naam, daarom kan men een ander object vinden dat beter bij het object past., (Vertaling: le Canon = The Gun)
– Een woord kan de plaats innemen van een object in werkelijkheid (vertaling: Le Soleil = The sun)
– An beeld kan de plaats innemen van een woord in een zin.
(vertaling: De ★ wordt verborgen door de wolken.) 
– alles doet denken dat er weinig verband is tussen een object en het ding dat het vertegenwoordigt. (Vertaling: het echte object / het vertegenwoordigde object.,) 
– in een schilderij zijn woorden van dezelfde stof als afbeeldingen
– we zien de afbeeldingen en woorden op een andere manier in een schilderij.
– Een object heeft nooit dezelfde rol als zijn naam of afbeelding.
(vertaling: Cheval = Horse)
-zichtbare contouren van objecten in werkelijkheid raken aan alsof ze een mozaïek zijn.,
-Undefined figures have a meaning as perfect and even necessary as defined figures.
-soms wijzen de namen op een schilderij duidelijke dingen aan, terwijl afbeeldingen ongedefinieerde dingen aanduiden…of het tegendeel (vertaling: canon = gun | bouillard = fog)
Magritte bracht door zijn kunst de reflectie van de nieuwe perceptie van de werkelijkheid die werd besproken in de filosofieën van zijn tijd. Hij stelt de werkelijkheid in vraag door dit conflict van woorden en beelden. De pijp mag dan alleen het schilderij van een pijp zijn, maar het onderdompelen in zijn concept creëert nog grotere filosofische vragen. Hij is geïnteresseerd in het mysterie van deze relatie en laat er een open antwoord op.
geciteerde werken
Chamorro Benet, Paloma. “Contexto Histórico Del Surrealismo.”BBAA En La URJC. N. p., 02 mrt., 2014. Web. 18 Aug. 2015. .
” Alfred Korzybski.”Je Wereld Uitbreiden. N. p., N.d. Web. 18 Aug. 2015. .
-References from website ‘ s article:
-Science and Sanity: An Introduction to Non-Aristotelian Systems and General Semantics, 1933, vijfde editie, 1994.- Collected Writings: 1920-1950. Uitgegeven door M. Kendig. 1990.
Dingemanse, Mark. “Magritte on Words and Images.”The Ideophone. N. p., 16 April. 2013. Web. 18 Aug. 2015. .
” Rene Magritte and His Paintings.”Rene Magritte. N.,p., 2009. Web. 07 Sept. 2015. .met dank aan mijn Franse professor Jean Ferras, die mij in de wereld van René Magritte heeft geïntroduceerd.