Er zijn verschillende mogelijke oorzaken van het Mandela-effect. De onderstaande paragrafen zullen deze in meer detail bekijken.
valse herinneringen
het begrip valse herinneringen geeft een mogelijke verklaring voor het Mandela-effect.
valse herinneringen zijn onwaar of vervormde herinneringen van een gebeurtenis. Sommige valse herinneringen bevatten elementen van feiten, die sterk lijken op de feitelijke gebeurtenis in kwestie. Anderen zijn echter volledig onjuist.,
hoewel het idee van valse herinneringen voor sommige mensen ongemak veroorzaakt, komen geheugenfouten vrij vaak voor. Geheugen werkt niet als een camera, objectief catalogiseren van beelden, gebeurtenissen en verklaringen in hun puurste vormen. Emoties en persoonlijke vooringenomenheid kunnen beide herinneringen beïnvloeden.
onderzoekers hebben zelfs een eenvoudige methode ontdekt om valse herinneringen op te wekken, het Deese-Roediger-McDermott (DRM) taakparadigma., Tijdens het DRM-taakparadigma lezen de deelnemers een lijst van semantisch gerelateerde woorden, zoals:
- Zebra
- aap
- walvis
- slang
- olifant
na het lezen van de lijst zullen de onderzoekers de deelnemers vragen of ze zich een “lokwoord” herinneren, dat een ander verwant woord is dat niet op de lijst staat. Een lokmiddel woord in het bovenstaande voorbeeld zou kunnen zijn ” leeuw.”Hoewel de term semantisch gerelateerd is aan de andere woorden in de lijst, is hij niet aanwezig.,
Gewoonlijk zullen de deelnemers het lure woord herkennen en herinneren het te lezen, ook al stond het nooit op de lijst.
volgens de auteurs van een studie uit 2017 herinneren mensen zich valse herinneringen die via het DRM-taakparadigma werden geïnduceerd gedurende 60 dagen.confabulatie
confabulatie is een ander potentieel mechanisme dat ten grondslag ligt aan valse herinneringen en het Mandela-effect.
Confabulaties zijn valse verklaringen of herhalingen van gebeurtenissen die relevant bewijs of feitelijke ondersteuning missen., Hoewel confabulaties technisch valse verklaringen zijn, zal de spreker deze verklaringen als een feit beschouwen.volgens Lisa Bortolotti, hoogleraar filosofie aan de Universiteit van Birmingham in het Verenigd Koninkrijk, praten mensen niet met opzet. in een artikel over confabulatie uit 2017 stelde Prof. Bortolotti dat de meeste mensen “zich niet bewust zijn van de informatie die hun verklaringen accuraat zou maken” en niet in staat zijn om betere verklaringen te geven.,confabulatie is een veel voorkomend symptoom van neurologische aandoeningen die het geheugen beïnvloeden, zoals de ziekte van Alzheimer en andere vormen van dementie. Wanneer een persoon met dementie confabuleert, liegen ze niet of proberen ze te misleiden. Ze hebben gewoon niet de nodige informatie of bewustzijn om een specifieke herinnering of gebeurtenis nauwkeurig te herinneren.
Priming
in de psychologie beschrijft priming een fenomeen waarbij blootstelling aan een stimulus direct de reactie van een persoon op een volgende stimulus beïnvloedt., Bijvoorbeeld, als een persoon leest of hoort het woord “gras,” zullen ze een ander verwant woord, zoals herkennen “boom” of “grasmaaier,” sneller dan een ongerelateerd woord.
Priming staat ook bekend als suggestibiliteit. Het kan iemands reacties en geheugen beïnvloeden. Bijvoorbeeld de zin: “heb je de rode bal van de plank gepakt?”is veel suggestiever dan de zin: “heb je iets uit de plank genomen?”
Dit komt omdat de tweede zin een algemene, open vraag bevat, terwijl de eerste de actie beschrijft van het grijpen van een specifiek object: “de” rode bal., Daarom heeft de eerste zin een sterkere invloed op het geheugen dan de tweede zin.
alternatieve werkelijkheden of parallelle universa
Broome beschrijft het Mandela-effect als een duidelijke herinnering aan een gebeurtenis die nooit heeft plaatsgevonden in deze werkelijkheid. Haar verklaring sluit aan bij verschillende populaire theorieën die suggereren dat het Mandela-effect optreedt wanneer onze werkelijkheid interageert met andere alternatieve realiteiten of parallelle universa.
het concept van alternatieve werkelijkheden komt voort uit de kwantumfysica en de snaartheorie., Dit theoretische kader verklaart het universum en de aard van de werkelijkheid in termen van kleine snaren die vibreren in 10 dimensies.op basis van de snaartheorie kan men stellen dat ons universum slechts één van de vele, potentieel oneindige, andere universa is. Dit staat bekend als het multiversum. Hoewel de wiskundige basis van de snaartheorie werkt, blijft de theorie zelf onbewezen en zeer controversieel.