het deel van het recht dat rechten schept, definieert en reguleert, waaronder bijvoorbeeld het recht van overeenkomsten, onrechtmatige daad, testamenten en onroerende goederen; de wezenlijke inhoud van rechten uit hoofde van het recht.
materieel recht en procesrecht zijn de twee hoofdcategorieën binnen het recht. Materieel recht verwijst naar het geheel van regels die de rechten en verplichtingen van individuen en collectieve organen bepalen. Het procesrecht is het geheel van rechtsregels dat de procedure voor het bepalen van de rechten van de partijen regelt.,
materieel recht verwijst naar alle categorieën publiek-en privaatrecht, met inbegrip van het verbintenissenrecht, onroerende goederen, onrechtmatige daad en strafrecht. Het Strafrecht definieert bijvoorbeeld bepaald gedrag als illegaal en somt de elementen op die de overheid moet bewijzen om een persoon van een misdaad te veroordelen. In tegenstelling, de rechten van een beklaagde die worden gegarandeerd door de vierde, vijfde en zesde amendementen op de Amerikaanse grondwet zijn onderdeel van een lichaam van strafprocesrecht.
het Amerikaanse materiële recht komt uit het COMMON LAW en uit de wettelijke statuten., Tot in de twintigste eeuw werd het meeste materiële recht afgeleid van principes die in rechterlijke beslissingen werden gevonden. De traditie van het gewoonterecht was gebaseerd op eerdere beslissingen en paste precedenten toe op zaken met vergelijkbare feitelijke situaties. Deze traditie was in wezen conservatief, omdat de inhoud van het recht op een bepaald gebied in de loop van de tijd weinig veranderde.het materiële recht is in omvang toegenomen en snel veranderd in de twintigste eeuw, omdat de Wetgevende Macht van het Congres en de staat wetten hebben aangenomen die veel common-law beginselen verdringen., Bovendien hebben de National Conference of Commissioners on Uniform State Laws en het American Law Institute talrijke modelcodes en wetten voorgesteld die de staten moeten aannemen. Deze twee groepen hebben bijvoorbeeld het UNIFORM COMMERCIAL CODE (UCC) opgesteld, dat de handelstransacties regelt. De UCC is in zijn geheel of in wezen door alle staten aangenomen, ter vervanging van het common law en de uiteenlopende staatswetten als gezaghebbende bron van materieel handelsrecht.