Autism Spectrum Disorder (ASD) kan een vrij nieuwe aandoening lijken, maar schriftelijke bewijzen van het bestaan ervan kunnen al in de jaren 1700 worden gevonden. het woord autisme werd bedacht naar het Latijnse woord Autismus in 1910 door de Zwitserse psychiater Eugen Bleuler; maar Hij paste het woord toe op het beschrijven van schizofrenie. Het Latijnse woord was op zijn beurt afgeleid van een Grieks woord, autos, wat “zelf”betekent., Ooit werd de aandoening die we nu kennen als autisme ontdekt in 1938, het werd gelabeld met Bleulers woord, omdat mensen die autistisch zijn zijn waargenomen morbide egocentrisch te zijn met uitsluiting van iedereen om hen heen.
In 1938 nam een psychiater van het Weense Universitair Ziekenhuis, Hans Asperger, de term” autistische psychopaten ” over naar wat hij toen onderzocht, wat nu bekend staat als het syndroom van Asperger. Het was niet tot 1981 dat het syndroom van Asperger een specifieke classificatie binnen het autismespectrum werd.,
In 1943 gebruikte Een psychiater van de John Hopkins University, Leo Kanner, de term autisme in de moderne zin van het woord. Hij maakte vervolgens een nieuwe classificatie die hij het vroege infantiel syndroom of het syndroom van Kanner noemde. Het kwam tot stand tijdens zijn observatie van 11 kinderen die vergelijkbare symptomen vertoonden. Hij beschreef hen als handelen met “autistische gelijkheid” en “aandringen op gelijkheid”.,
helaas vermeldde Kanner bij het bestuderen van autistische kinderen dat er een “gebrek aan warmte” bleek te zijn bij vele vaders en moeders van de autistische kinderen die hij bestudeerde. In een artikel uit 1949 veronderstelde hij dat autisme zou kunnen worden veroorzaakt door “een echt gebrek aan moederlijke warmte”. Als gevolg daarvan waren de jaren 1950 en vroege jaren 60 donkere tijden voor ouders met autistische kinderen. De geaccepteerde theorie was dat autisme het resultaat was van koude en zorgeloze ouderschap door “Koelkastmoeders”., Autisme werd gezien als een fysiologische die wanorde door traumatische kinderjarenervaringen of gebrek aan zorg van de ouders wordt veroorzaakt.
tijdens de jaren 60 verdreef Dr.Bernard Rimland en Dr. Eric Schopler de mythe van de “koelkast moeder” en toonden aan dat autisme bij kinderen niet wordt veroorzaakt door slecht ouderschap, maar eerder door een neurobiologische storing. Het rechtlijnde de misvatting dat ouders direct verantwoordelijk zijn voor het autisme van een kind.