aangezien Durkheim ‘ s arbeidsverdeling op alle organismen van toepassing was, beschouwde hij deze als een “natuurwet” en werkte hij om te bepalen of deze moest worden omarmd of bestreden door eerst de functies ervan te analyseren. Durkheim veronderstelde dat de arbeidsverdeling de maatschappelijke solidariteit bevordert, wat ‘een geheel moreel verschijnsel’ oplevert dat ‘wederzijdse relaties’ tussen individuen verzekert.,
Émile Durkheim
aangezien maatschappelijke solidariteit niet direct kan worden gekwantificeerd, bestudeert Durkheim indirect solidariteit door “de verschillende soorten wetgeving te classificeren…de verschillende vormen van sociale solidariteit die ermee samenhangen.,”Durkheim categoriseert:
- strafrecht en hun respectievelijke straffen als het bevorderen van mechanische solidariteit, een gevoel van eenheid als gevolg van individuen die zich bezighouden met soortgelijk werk met gedeelde achtergronden, tradities en waarden; en
- burgerlijke wetten als het bevorderen van organische solidariteit, een samenleving waarin individuen zich bezighouden met verschillende soorten werk die de samenleving en andere individuen ten goede komen.Durkheim is van mening dat organische solidariteit overheerst in meer geavanceerde samenlevingen, terwijl mechanische solidariteit kenmerkend is voor minder ontwikkelde samenlevingen., Hij legt uit dat in samenlevingen met meer mechanische solidariteit de diversiteit en arbeidsverdeling veel minder is, zodat individuen een vergelijkbaar wereldbeeld hebben. Ook Durkheim is van mening dat in samenlevingen met meer organische solidariteit, de diversiteit van beroepen groter is, en individuen zijn meer afhankelijk van elkaar, wat resulteert in grotere voordelen voor de samenleving als geheel. Durkheim ’s werk stelde de sociale wetenschap in staat om efficiënter vooruitgang te boeken” in … het begrijpen van menselijk sociaal gedrag.,”
Ludwig von MisesEdit
Ludwig von Mises
Marx ‘ theorieën, met inbegrip van de negatieve beweringen over de arbeidsverdeling, zijn bekritiseerd door de Oostenrijkse economen, met name Ludwig von Mises. Het belangrijkste argument hier is dat de economische voordelen die voortvloeien uit de arbeidsverdeling veel groter zijn dan de kosten. Er wordt beweerd dat het volledig mogelijk is om een evenwichtige menselijke ontwikkeling binnen het kapitalisme te bereiken en vervreemding wordt bagatelliseerd als louter romantische fictie.
Friedrich A., HayekEdit
in “the Use of Knowledge in Society” verklaart Friedrich A. Hayek:
het prijssysteem is slechts een van die formaties die de mens heeft geleerd om gebruik (hoewel hij is nog steeds zeer ver van het hebben geleerd om het beste gebruik van te maken) nadat hij was gestuit op het zonder het te begrijpen. Hierdoor is niet alleen een arbeidsverdeling, maar ook een gecoördineerd gebruik van middelen op basis van een gelijk verdeelde kennis mogelijk geworden., De mensen die graag elke suggestie bespotten dat dit meestal het argument zo verdraait door te insinueren dat het beweert dat door een wonder juist dat soort systeem spontaan is ontstaan dat het meest geschikt is voor de moderne beschaving. Het is andersom: de mens heeft de arbeidsverdeling waarop onze beschaving is gebaseerd, kunnen ontwikkelen omdat hij toevallig op een methode stuitte die dit mogelijk maakte., Als hij dat niet had gedaan, had hij misschien nog een andere, totaal andere soort beschaving ontwikkeld, zoiets als de “staat” van de termietmieren, of een ander totaal onvoorstelbare type.